Heidevlam forum
Heidendom => Heidense wetenswaardigheden => Topic gestart door: Metalen Mark ov Holland op mei 01, 2015, 07:55:52 pm
-
Het volgende ben ik wel vaker tegengekomen, zowel in speculatieve blogs en artikeltjes op internet als in gesprekken met allerlei lieden. Ik blijf het in ieder geval een fascinerende gedachte vinden: als je een geofysische kaart van de oceaanbodem bekijkt dan valt het op dat de midoceanische bergketens (ook wel ruggen genoemd) op de oceaanbodem de vorm hebben van een slang, zoals in het volgende plaatje mooi te zien is:
(http://www.herber.webz.cz/www_ocean/obrazky/seafloor.jpg)
bron: http://http://www.herber.webz.cz.
De vergelijking met de midgaardslang JÇ«rmungandr dringt zich in mijn optiek ogenblikkelijk op.
Ik moet wel zeggen dat ik er twee zie: ééntje van IJsland tot in het westen van de Indische Oceaan en ééntje vanaf de Golf van Aden tot (onder) Californië. Het zijn feitelijk natuurlijk geen organismen in de biologische zin des woords (met DNA en cellen opgebouwd uit koolstofverbindingen, organellen, membranen en gevuld met een waterig plasma) en de structuren bewegen natuurlijk heel erg langzaam. Het aardige is wel weer dat meerdere religies het 'grote boze beest' op de oceaanbodem beschrijven: Leviathan is iets vergelijkbaars.
Wellicht is ons beeld over levende structuren wat te beperkt en is dit inderdaad hetgeen ooit bedoeld is?
-
Interessant idee. Wie weet?
-
Inderdaad een erg boeiend idee, wie weet betekent het dat wij als mensen toch meer weten over de aarde dan we dachten, en we die kennis dus op een nu aan ons onbekende manier verkrijgen.
-
Iets vergelijkbaars is wellicht te zeggen over Járnviðr (het IJzerwoud); ik heb daarbij sterk het idee dat het Oost-Siberische naaldwoud bedoeld wordt, wellicht wegens de ferromagnetische verschijnselen in de aardkorst aldaar.
Dikwijls komt het mij voor alsof mythologische beschrijvingen een meer antropomorfische of prozaïsch-animistische beschrijving van de werkelijkheid is.
-
Fascinerende gedachte. Ietwat vergezocht misschien, maar wat wij nu weten over de denkwijzen van toen is zo enorm beperkt dat dit een mogelijke verklaring zou kunnen zijn. Als ik tijd heb, zal ik eens in de boeken duiken om te zien wat 'de geleerden' over de Midgaardslang te vertellen hebben,
-
Zelf ben ik ook al een tijdje op zoek naar wat meer verwijzingen naar de praktijk, ik kan het niet vinden: zowel in het geval van JÇ«rmungandr als van Leviathan niet.
Een overeenkomstige eigenschap die wel steeds terugkeert in de speculaties is die van de Ourobouros: de slang die in zijn eigen staart bijt en op die manier een eeuwigdurende terugkeer symboliseert, eternal recurrence in het Engels. Ikzelf denk ik dat, gezien het feit dat IJsland een nieuw continent is, dat best betrekking kan hebben op het geval van de oceanische bergketens.
Maar goed, wellicht is er inderdaad meer over te vinden.
-
Men had het wel over de midgaardslang die zich af en toe roerde. De tektonische activiteiten...ach, wie weet :)
-
In hoeverre is deze bergketen te zien aan het wateroppervlakte? Of beter gezegd, is het merkbaar dat deze bergketen onder het wateroppervlakte aanwezig is? Ik kan me voorstellen dat een volk dat veel op zee is, de stromingen leert kennen, en d.m.v. goede navigatie technieken een beeld kan krijgen van een stroming die langs een bergketen onder de zee trekt. De bergketen ligt in het gebied waar de Noordse en Germaanse volkeren actief waren, en als de ligging merkbaar is aan het oppervlakte is dit idee niet heel ver gezocht.
Dat mensen uit die tijd meer wisten over de wereld dan wij vandaag de dag verwachten is wel steeds duidelijker aan het worden. Veel kennis die vroeger duidelijk aanwezig moet zijn geweest is vandaag de dag niet met succes te reproduceren en er komt steeds meer bewijs naar boven waaruit blijkt dat mensen een stuk minder afgesloten waren dan wij voorheen dachten.
-
Wat trouwens ook wel bijdraagt aan het geschetste beeld is dat, volgens de beschikbare literatuurbronnen, de adem van Jǫrmungandr tijdens Ragnarøkr de lucht en de aarde zal vergiftigen; als je jezelf indenkt welke stoffen bij een flinke vulkaanuitbarsting in de atmosfeer terecht komen dan is deze beeldspraak behoorlijk spot on.