Heidendom > Literatuur

bahá'í-leringen

(1/3) > >>

Hobbes:
Per toeval stuite ik voor een artikel hier op. https://nl.wikipedia.org/wiki/Bahai
Met name het stukje over de Bahá'í-wetten kwam erg dicht in de buurt in hoe ik het Heidendom beleef. (niet alles, maar veel)

Wat vinden jullie?

kors:
Ik heb eventjes meegelopen bij de Bahai (wekelijks voor een half jaar) in een tijd dat ik opzoek was naar spiritualiteit en commune en verschillende religies overwoog om te kijken wat het beste bij mij paste.
In het begin was ik best enthousiast en leek het mij een soort van volwassen Christendom, iets voor deze tijd, maar daar ben ik helemaal van terug gekomen.

Toen ik het heidendom/asatru leerde kennen, begon ik ook steeds beter te begrijpen waarom de Bahai mij zo intens tegenviel en hoe tegenovergesteld het eigenlijk is van wat ik waardevol vind.

Ten eerste bevat het Bahai op en top een slavenmoraal (Nietzsche). Een religie dat zich heel open, vredelievend en begripvol openstelt, maar langzaam je probeert te indoctrineren met een verwerpelijk slavenmoraal. Er zijn eindeloos veel onzinnige regeltjes die, in tegenstelling tot de Islam niet per se moet volgen of anders wordt je kop eraf gehakt, maar eigenlijk wel moet volgen anders kan je er niet bij horen. Denk hierbij aan: geen alcohol, 5x bidden per dag, geen seks voor het huwelijk, geen geroddel, gebracht in een soort van vieze, onechte liefheid / gevoeligheid met behulp van een kinderwerkboek zoals je ze op de basisschool ziet. Zeg maar, ze zeggen dingen als: roddelen kun je beter niet doen, maar waar het op neer komt is dat je jezelf zo erg moet censureren dat je constant angstig bent dat je het fout aan het doen bent.

Ten tweede is het dus best wel anti-individualistisch. Ruimte voor andersdenkende is alleen weer die schijn. Er zijn zoooo ontzettend veel boeken en regeltjes geschreven door die profeet (echt 400 boeken ofzo), dat de fanatiekelingen zich moreel op de borst kloppen omdat zij zo puur zijn en ze allemaal kunnen naleven. De mildheid betekend eigenlijk: ja we vinden het niet erg dat je nog alcohol drinkt, neem de tijd, maar uiteindelijk zul je toch wel echt moeten stoppen. Het is een soort van softe, pacifistische Islam, gericht op naïeve westerlingen (zoals ik was :P ). Iedereen volgt die ene dooie. Of is anders nog in een tussenfase, maar zal uiteindelijk moeten bezwijken aan de groepsdruk.

Ten derde is de belevenis van spiritualiteit echt teleurstellend. Er is geen ruimte voor eigen creativiteit. Het religieuze gebeuren komt neer op gebeden bidden die al lang zijn vastgelegd door die ene profeet en ze gaan allemaal zo: O God, je bent de grootste, de barmhartigste, o god o god o god, schenk mij genade. Inhoudsloos, overdreven, onderdanig, infantiel etc. In elk gebed wordt God benoemd met 10 bijvoeglijke naamwoorden en wordt er alleen maar benadrukt hoe belangrijk en machtig god is, zonder op in te gaan wat het inhoud of betekend.


Wat nou het geweldige van het Heidendom is dat de literatuur juist zo van veel verschillende bronnen komt. Religies met profeten zijn echt heel gevaarlijk naar mijn mening. En het heidendom biedt juist ruimte voor een dynamische ontwikkeling, breed gedragen door een gemeenschap. Heidendom is nuchter, trots, en toch diepzinnig en spiritueel. Bahai is oppervlakkig, onderdanig, bedrukkend en vals.


Mijn advies: laat je niet misleiden door lieve woorden en valse glimlachen.

Metalen Mark ov Holland:
Wow Kors, dat komt over als een heftige en ontzettend onprettige ervaring; het doet me een beetje denken aan het verhaal van Ingwar Molendrift over zijn ervaringen met sektarisch boeddhisme.

Ik heb tijdens mijn informatiezoektochten ook wel eens iets over die Bahá'í-stroming gelezen, toen kwam het op mij nogal over als een soort verkapte kapitalistische elitaire instelling.
Anderzijds vind ik de eclectische wijze waarop binnen Bahá'í geput wordt uit andere stromingen en daarbij het koppelen van religie met wetenschap wel iets hebben maar zij gaan daar, als ik de documentatie mag geloven, wat mij betreft niet ver genoeg in; dat laatste ook omdat ze toch vooral gefocust zijn op abrahamistische ideeën. Waarom putten ze wel deels uit dharmische stromingen maar niet uit het mazdaïsme of het taoïsme?
Bovendien vind ik het geheel op veel vlakken nogal monistisch overkomen, waar de werkelijkheid op mij juist vaak veel pluriformer overkomt dan deze binnen dergelijke theorieën wordt voorgesteld of nagestreefd.   

Naast dat alles ben ik een proactieve bierconsument, dat vinden dergelijke lieden nooit zo leuk. 
De goddelijke kastelein, zijnde Ægir, zal hen op die manier nooit uitnodigen om een pintje te komen drinken. 

kors:
Ja dat viel eigenlijk wel mee. Het was ongemakkelijk, maar zeker niet vervelend.

Het punt is juist dat ze heel aardig doen en heel lief zijn en heel begripvol etc. Dus in het begin denk je "o wat een leuke gezellige bedoeling hier". Ik ben er voornamelijk mee gestopt omdat ik vond dat het niet echt bij me paste en dat ik het nogal saai vond. Pas later ben ik me gaan beseffen wat me nou echt irriteerde en waarom ik me altijd net ongemakkelijk voel (terwijl ik normaal iemand ben die zich overal wel prettig voelt).

Het heidendom als eerste niet-monotheïstische bron heeft mij een totaal andere kant van levensbeschouwing laten zien. Eentje die veel waardevoller is.


Begrijp me niet verkeerd, Bahaiers zijn aardige mensen en waarschijnlijk goede buren. Ik vind ook niet alles stom, anders had ik het nooit een kans gegeven.
Maar ik weet nu heel goed voor mijzelf dat een monotheïstisch systeem altijd leidt tot een soort van tirannie. Ik wil uitleg. Ik wil weten waarom die god dan zo groot is en waarom die regels dan zo belangrijk zijn. Maar dat krijg je niet. Het blijft altijd weer diezelfde redenatie die je in al die abrahamitische religies ziet: de regels zijn belangrijk, want ze zijn van god. Ze proberen het ook wel anders uit te leggen, om je te overtuigen, maar uiteindelijk is het enige wat telt: volg onze meester. Waarom? Raad maar.

Het heidendom zit vol met oeroude wijsheden, zowel metafysisch als dagelijks en praktisch. Het biedt je stevige laarzen een goede regenjas en een kompas om je eigen pad te vinden. Het bahai daarentegen geeft je een kopje kruidenthee en houdt je een lekker geurend kaarsje voor die je de eindeloze leegte in mag volgen.

Hobbes:
Heb eigenlijk een beetje de website en de wiki gescand en dacht daar wat overeenkomsten te vinden. Met name


--- Citaat ---pogen hun spiritualiteit te aarden in het dagelijkse leven. Het uitvoeren van bijvoorbeeld nuttig werk, is niet alleen vereist, maar wordt gezien als een vorm van aanbidding.[9] Bahá'u'lláh verbood bedelen en ascetisme, en stimuleerde bahá'ís betrokken te zijn met de behoeften van de samenleving. Verder wordt het belang van zelf-inspanning en dienstbaarheid aan de mensheid benadrukt in Bahá'u'lláhs geschriften, waarin hij stelt dat werk gedaan in de geest van dienstbaarheid aan de mensheid gelijk is aan gebed en aanbidding in de ogen van God.
--- Einde van citaat ---

Ook een aantal van de 12 waarde vond ik wel prima klinken:

   
--- Citaat --- Eenheid van de mensheid
    Gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen
    Uitbanning van alle vormen van vooroordelen
    Wereldvrede
    Harmonie tussen religie en wetenschap
    Onafhankelijk onderzoek naar de waarheid
    Universeel verplicht onderwijs
    Universele hulptaal
    Gehoorzaamheid aan de overheid en niet-betrokkenheid bij de partij-politiek[23]
    Afschaffing van uitersten van rijkdom en armoede
--- Einde van citaat ---


Maar ik ik zo het verhaal van Kors lees, eng clubje

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina