Heidendom > Literatuur

4 gig aan artikelen en onderzoek

<< < (3/3)

Metalen Mark ov Holland:

--- Citaat van: Hobbes op juni 16, 2017, 04:07:13 pm ---Hij is geheel verwijderd ivm een dmca claim.
--- Einde van citaat ---
Tja, gezien het steeds vaker het geval lijkt te zijn dat jan-en-alleman meteen geld wil zien bij iedere scheet die gelaten wordt, mogen we blij zijn met de toegang tot hetgeen wèl beschikbaar is.

Ergens begrijp ik het wel: men wil loon naar werk, anderzijds mag men zich terdege afvragen hoe relevant zaken worden als je ze achter slot en grendel blijft bewaren en de inhoud slechts sporadisch tegen betaling geraadpleegd zal worden. In principe zou je kunnen stellen dat de inhoud voor een aanzienlijk deel in de obscuriteit verdwijnt door het opwerpen van die betalingsbarrières.
Men is in het betaalde geval waarschijnlijk enkele dollartientjes rijker maar vrijwel niemand weet wat er geschreven is, bovendien leunt de inhoud van dergelijke databases veelal sterk op het verleden en zijn het met name erfgenamen en dergelijken die geld willen zien voor andermans werk (mensen als Benjamin Thorpe, Jan P.M.L. de Vries of H.R. Ellis Davidson gaan hier in ieder geval niet rijk meer van worden).

Het doet me eigenlijk ook een beetje denken aan discussies die ik op de universiteit had, aangaande dergelijke zaken. Veel wetenschappers (en me dunkt kan dit ook voor publicisten in bredere zin gelden) overschatten a priori de relevantie van hun werk nogal doordat ze er zelf dag en nacht mee bezig zijn, een soort beroepsdeformatie. Die relevantie wordt overigens vaak uitgedrukt in de zogenoemde Impact factor en dergelijke maten, iets dat de relevantie vaak nòg rooskleuriger voor de dag doet komen. De "impact" telt eigenlijk pas ècht in brede zin als de citaten ook te vinden zijn in de Libelle, HP-De Tijd of de Panorama en niet alleen in het European Physics Journal en dergelijke niche-tijdschriften; men heeft het in de meeste gevallen met name over de "impact" op de eigen sociale groep (id est de collegae).

Op een gegeven moment krijgt men de resultaten gepubliceerd en komt het geheel in de afgeschermde databases van Elsevier, Wiley-Blackwell, Springer of Oxford University Press te staan. Voorts kan een particulier individu tegen betaling van een paar dollartientjes (afhankelijk van het artikel en de uitgever, zo rond de 30 dertig dollar) zo'n artikel downloaden, iets dat in de meeste gevallen vervolgens wel drie tot vijf keer gebeurt. De aantallen zijn zodanig, simpelweg doordat de algemene maatschappelijke interesse in bijvoorbeeld een zeldzame ondersoort van de Erica Scoparia nagenoeg nul is; terwijl daar toch jááááaaren intensieve onderzoeksarbeid in heeft gezeten. Dat laatste komt wellicht overdreven over maar gelooft u mij als ik zeg dat de werkelijkheid soms deerniswekkender is dan je redelijkerwijs zal of kunt vermoeden.
De publicisten in kwestie mogen blij zijn dat universiteiten en dergelijke instellingen op structurele basis die peperdure all access abonnementen bij hun uitgevers blijven afsluiten.

Met andere woorden: die dmca-claims zullen in veel gevallen het gevolg zijn van het zoeken van spreekwoordelijke spijkers op het evenzo spreekwoordelijke lage water.

Kezlar:

--- Citaat van: Hobbes op juni 16, 2017, 04:07:13 pm ---Hij is geheel verwijderd ivm een dmca claim. De rest is toeval.

--- Einde van citaat ---



DMCA is voor veel zaken de nagel aan de spreekwoordelijke doodskist. Ik ben voorstander van het openbaren van informatie op een wijze gelijk aan die van Open Source software - het is in mijn optiek zoals Mark het reeds schetst; spijkers op laag water zoeken. Teren op andermans werk als familie of erfgenaam is al helemaal zo'n triest iets. Ik pleit dan ook voor open informatie op elk gebied.


Wat betreft beroepsdeformatie (of deformatie in het algemeen), dat laatste geldt voor veel publicisten in het algemeen. Veel schrijvers van o.a. vakliteratuur in mijn beroepsgroep hebben er ook last van, en een aantal "vooraanstaande" figuren al helemaal. Er lijkt een ongeschreven regel te zijn dat als 2 á 3 personen je werk ophemelen, je als (brood)schrijver al denkt dat de hemel opengaat en het goud regent.
Een uitnodiging voor een of ander belangwekkend gemaakt "bal" of iets dergelijks staaft hen vaak in het "belang" of "succes". Succes is in mijn optiek een grote oplage, een door de markt gegeven vraag naar herdrukken en een lading openbare lezingen op het gebied van je schrijfsel. Maar dat is een lange weg en niet voor iedereen weggelegd. Vaak zie je dan ook dat schrijvers het 'erbij' doen, want er van leven is slechts weinigen gegeven, helaas. Ik hoop dat een aantal aankomende schrijvers die ik ken dan ook succesvol worden.

Braadvraat:
Over die licentie, @Kezlar, bedoel je zoiets als de Creative Commons License?

Kezlar:
Ja, creative commons of GNU/Public.


Onder de eerstgenoemde kun je eigen werk publiceren en het  vrij laten aan anderen om aan te vullen, verbeteren enz.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[*] Vorige pagina