16
Heidense kunst / Re: Heidense liedjes
« Gepost op: juli 03, 2014, 04:48:05 pm »
Falkenbach is goed!
Toon bijdragen
Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.
17
Nieuws / Re: Hoeveel mensen leefden er ooit op aarde
« Gepost op: juni 24, 2014, 10:27:07 pm »
haha bijvoorbeeld Rik Mayall en Adolf...... wordt een gezellige boel!
Wel leuk om over te fantaseren.
Wel leuk om over te fantaseren.
18
Nieuws / Re: Hoeveel mensen leefden er ooit op aarde
« Gepost op: juni 24, 2014, 04:39:03 pm »
Haha 50,000 B.C 2 mensen!! 
20
Natuur / Re: Wolf gespot in Duits-Nederlands grensgebied
« Gepost op: juni 18, 2014, 08:43:52 am »
Wolf lijkt echt terug in Nederland.
In Twente is een wolf gezien. Het dier heeft begin deze maand in een natuurgebied bij Ootmarsum gelopen, meldt de Twentsche Courant Tubantia. Daarmee lijkt het dier voor het eerst sinds 1897 terug in Nederland.
Verscheidene mensen in de gemeenten Dinkelland en Tubbergen hebben het dier zien lopen. Een wolvenexpert die onderzoek heeft gedaan naar de komst van de wolf in Twente, wil niet zeggen op welke locaties het dier is gezien. Volgens de regionale krant wil hij zo het onderzoek niet verstoren.
De wolf zou uit Duitsland zijn gekomen, zeker 30 tot 48 uur in Twente zijn geweest en weer naar Duitsland zijn teruggekeerd.
Nordhorn
Het is niet vreemd dat de wolf uitgerekend in Twente is gezien; in april was al een wolf gespot in de Duitse plaats Nordhorn, meteen over de grens bij de gemeente Dinkelland.
http://nos.nl/artikel/662735-wolf-lijkt-echt-terug-in-nederland.html
In Twente is een wolf gezien. Het dier heeft begin deze maand in een natuurgebied bij Ootmarsum gelopen, meldt de Twentsche Courant Tubantia. Daarmee lijkt het dier voor het eerst sinds 1897 terug in Nederland.
Verscheidene mensen in de gemeenten Dinkelland en Tubbergen hebben het dier zien lopen. Een wolvenexpert die onderzoek heeft gedaan naar de komst van de wolf in Twente, wil niet zeggen op welke locaties het dier is gezien. Volgens de regionale krant wil hij zo het onderzoek niet verstoren.
De wolf zou uit Duitsland zijn gekomen, zeker 30 tot 48 uur in Twente zijn geweest en weer naar Duitsland zijn teruggekeerd.
Nordhorn
Het is niet vreemd dat de wolf uitgerekend in Twente is gezien; in april was al een wolf gespot in de Duitse plaats Nordhorn, meteen over de grens bij de gemeente Dinkelland.
http://nos.nl/artikel/662735-wolf-lijkt-echt-terug-in-nederland.html
21
Heidense wetenswaardigheden / Re: Sinterklaas
« Gepost op: juni 11, 2014, 09:27:29 pm »
Hagal.be gast 
22
Heidense wetenswaardigheden / Re: Sinterklaas
« Gepost op: juni 11, 2014, 09:01:57 pm »
Kortom
Zwarte Piet vindt zijn oorsprong
helemaal niet in de koloniale
periode. Hij stamt ook niet
uit de tijd van de slavernij, maar is in
werkelijkheid véél ouder. Zijn zwarte
kleur herinnert aan zijn oorspronkelijke
functie, als (verpersoonlijking van de)
gezel van de Germaanse oppergod
Wodan in diens leger van overleden
krijgers. In de wintertijd rukken zij uit
om zich voor te bereiden op het einde
der tijden, wanneer zij zich zullen meten
met de krachten die het heelal bedreigen.
Onder invloed van het christendom
werd Wodan uiteindelijk een katholieke
bisschop, en zijn dodenleger veranderde
in een veelvoud aan knechten en
begeleiders. In de Alpen werden dit de
duivelsachtige perchten, maar bij ons
veranderden zij in de schalkse knechten
met krullend haar en een roetzwart
aangezicht die tegenwoordig overal in
ons straatbeeld opduiken
Zwarte Piet vindt zijn oorsprong
helemaal niet in de koloniale
periode. Hij stamt ook niet
uit de tijd van de slavernij, maar is in
werkelijkheid véél ouder. Zijn zwarte
kleur herinnert aan zijn oorspronkelijke
functie, als (verpersoonlijking van de)
gezel van de Germaanse oppergod
Wodan in diens leger van overleden
krijgers. In de wintertijd rukken zij uit
om zich voor te bereiden op het einde
der tijden, wanneer zij zich zullen meten
met de krachten die het heelal bedreigen.
Onder invloed van het christendom
werd Wodan uiteindelijk een katholieke
bisschop, en zijn dodenleger veranderde
in een veelvoud aan knechten en
begeleiders. In de Alpen werden dit de
duivelsachtige perchten, maar bij ons
veranderden zij in de schalkse knechten
met krullend haar en een roetzwart
aangezicht die tegenwoordig overal in
ons straatbeeld opduiken
23
Heidense wetenswaardigheden / Re: Sinterklaas
« Gepost op: juni 11, 2014, 08:57:32 pm »
Ieder jaar in de maanden
november en december krijgen
de Lage Landen bezoek van een
rijzige katholieke bisschop met een lange
witte baard, gekroond met een mijter
en gezeten op een witte schimmel. In
sommige streken heet hij Sint-Maarten,
maar in de meeste contreien staat hij
bekend als Sint-Nicolaas. Sinterklaas,
dus. De data waarop beide feesten worden
gevierd, vallen grofweg in dezelfde
periode. Het feest van Sint-Maarten op
11 november, dat van Sinterklaas op 6
december. Een gecommercialiseerde
versie van Sinterklaas herkennen we in
de uit Amerika overgewaaide kerstman
of Santa Claus, die ook bij ons door de rol
van de media en de vermaakindustrie de
nodige aandacht krijgt. Deze verschijning
laat zich uiteraard voornamelijk
opmerken in de weken rond het
kerstfeest.
Het is geen toeval dat al deze figuren,
die een vrij grote gelijkenis met elkaar
vertonen, in de donkerste periode van
het jaar hun opwachting maken. Toen
het christendom zijn intrede deed in
het noorden van Europa, kon men
het enkel aan de inheemse bevolking
verkopen door het in belangrijke mate
aan te passen aan
de gebruiken die er
al eeuwen schering
en inslag waren. Op
die manier werden
onze streken niet
alleen gekerstend, maar
werd het nieuwe
geloof op zijn beurt
ook diepgaand
beïnvloed door de
heidense tradities van
de Germanen en Kelten.
Kerken en kapelletjes
kwamen op de plaats
van oude heiligdommen,
kerkelijke feestdagen werden
geprikt op het tijdstip van de
traditionele jaarfeesten en
de vele heiligen kwamen in
de plaats van de vele goden die het
Germaanse heidendom rijk was.
Eén van die goden, was de
Germaanse Wodan. In Scandinavië
wordt hij ook wel Odin genoemd.
Wodan of Odin was één van de
belangrijkste goden van de Germanen.
Het was een edele god, een krijgsgod,
en tevens de god van de magie, van de
wijsheid en van de dood. Hij vormde
een opmerkelijke verschijning. Hij bezat
slechts één oog en reisde de wereld rond
met de magische speer in de hand en de
hoed op het hoofd. Wodan droeg ook een
lange, grijze baard.
Onze voorouders geloofden dat er
in de wereld een voortdurende strijd
bezig woedde tussen de machten van de
chaos (vertegenwoordigd door allerlei
monsters en reuzen), en de machten
die instonden voor de orde in het heelal
(vertegenwoordigd door de
goden). Op het einde der tijden,
dat bij de Germanen Ragnarok
werd genoemd, zouden goden
en reuzen elkaar op het slagveld
treffen en een bloedige strijd
uitvechten. In die strijd zou
bijna alles en iedereen ten onder
gaan voordat de goden zouden
triomferen. Als oppergod van
de Germanen was Wodan
constant bezig met de
voorbereidingen van
dat laatste gevecht.
Zijn dienstmaagden,
de Walkuren,
schuimden alle
slagvelden af op zoek
naar de beste krijgers
onder de gesneuvelden.
Die voerden ze mee naar
de burcht van Wodan,
het Walhalla, waar ze
getraind werden om
deel uit te maken van
zijn einherjar, een leger
van ondode krijgers dat op het einde der
tijden zou uitrijden om de confrontatie
met de reuzen en monsters aan te gaan.
In de winter maakte Wodan met zijn
leger vaak een spectaculaire tocht langs
de nachtelijke hemel. Op zijn achtbenige
hengst Sleipnir leidde de grimmige
oorlogsgod zijn ondode leger door de
wolken, vergezeld door wolven en andere
wilde dieren. Deze verschijning werd het
Wilde Heir genoemd, en de tocht van dit
leger de Wilde Jacht.
Toen de missionarissen onze voorouders
bekeerden tot het christendom, werd
het geloof in de oude goden verboden.
Maar omdat de mensen hardnekkig
bleven vasthouden aan hun oude
gebruiken, bedachten ze op den duur
tussenoplossingen. Zo lieten ze onder
meer de verschillende heiligen optreden
in de plaats van de oude goden. En op die
manier werden Wodan en diens Wilde
Heer vervangen door Nicolaas van Myra
(Sint-Nicolaas) en Martinus van Tours
(Sint-Maarten), twee heiligen uit de
tijd van het vroege christendom. In de
wintertijd reisden beide heiligen nu op
hun schimmels (die weliswaar geen acht
benen meer hadden) over de daken. De
hoed van Wodan werd vervangen door
de mijter en de bisschopsstaf kwam in de
plaats van de magische speer.
Maar wat was er gebeurd met het Wilde
Heir? In de plaats hiervan kwamen nu
de knechten van de heilige bisschop. En
in het geval van Sint-Nicolaas nam die
knecht in de loop der tijden de vorm aan
van wat wij heden ten dage zijn gaan
kennen als ... Zwarte Piet
De traditie leert ons, Vlamingen
en Nederlanders, dat Zwarte
Piet zijn donkere huidskleur
te danken heeft aan de hachelijke tocht
die hij op ijskoude winternachten
maakt door de schoorstenen, om de
geschenkjes voor de brave kinderen
af te leveren. Tegenwoordig gaan er
echter steeds meer kritische stemmen
op, die deze overlevering betwisten.
Volgens deze stemmen zou Zwarte
Piet een negentiende-eeuws verzinsel
zijn, dat racistische en kolonialistische
denkbeelden uitdraagt. Met andere
woorden: geen schoorsteenroet,
maar Zwarte Piet als Afrikaanse slaaf.
Wat is er nu waar en wat niet? Wel:
eigenlijk negeren béide verklaringen
de bredere historische context van het
Sinterklaasfeest en de knecht van de
goedheilig man.
Als we onze blik richten op heel Europa,
en zelfs op de contreien daarbuiten, dan
zien we overal waar Sint-Nicolaas zich
vertoont vreemde snuiters opduiken met
een zwartgemaakt gelaat. En die zien er
heus niet altijd uit als Zwarte Piet. Nee,
zoals we straks nog zullen zien, gaat hun
besmeurde snoet dikwijls ook nog eens
schuil achter een monsterlijk masker.
In de landen die geen Sinterklaasfeest
kennen, van de Britse eilanden tot
Oekraïne of Portugal, gaan deze schepsels
zelfs alleen op pad.
Dit alles gaat terug op een oeroud,
voorchristelijk (Indo-) Europees
wintergebruik, dat ook in zwang
was bij onze Germaanse en Keltische
voorouders. Tijdens de winter, als de
natuur sterft, stonden de poorten tussen
de werelden volgens het oude geloof
wagenwijd open. Hierdoor konden de
geesten van de overledenen over het
land zwerven, waarbij ze hun levende
verwanten bezochten. Ze deden dat niet
alleen om hen met voorspoed te zegenen,
maar ook om de orde en zeden van de
clan te bewaken. Om op rituele wijze de
doden te vertegenwoordigen, maar ook
om onherkenbaar te blijven, maakten
de jongelingen van de gemeenschap hun
gelaat zwart met roet of aarde en gingen
de huizen en hun bewoners op stelten
zetten. Daarbij droegen ze vaak ook
fakkels of lichtjes in uitgeholde bieten.
Sint-Maarten of het commercieel ferm
uitgebuite Halloween, iemand?
Om kort te gaan: zwarte gezichten door
schoorsteentochten of slavenafkomst?
Wij dachten het niet
Dit alles van http://www.hagal.be/
november en december krijgen
de Lage Landen bezoek van een
rijzige katholieke bisschop met een lange
witte baard, gekroond met een mijter
en gezeten op een witte schimmel. In
sommige streken heet hij Sint-Maarten,
maar in de meeste contreien staat hij
bekend als Sint-Nicolaas. Sinterklaas,
dus. De data waarop beide feesten worden
gevierd, vallen grofweg in dezelfde
periode. Het feest van Sint-Maarten op
11 november, dat van Sinterklaas op 6
december. Een gecommercialiseerde
versie van Sinterklaas herkennen we in
de uit Amerika overgewaaide kerstman
of Santa Claus, die ook bij ons door de rol
van de media en de vermaakindustrie de
nodige aandacht krijgt. Deze verschijning
laat zich uiteraard voornamelijk
opmerken in de weken rond het
kerstfeest.
Het is geen toeval dat al deze figuren,
die een vrij grote gelijkenis met elkaar
vertonen, in de donkerste periode van
het jaar hun opwachting maken. Toen
het christendom zijn intrede deed in
het noorden van Europa, kon men
het enkel aan de inheemse bevolking
verkopen door het in belangrijke mate
aan te passen aan
de gebruiken die er
al eeuwen schering
en inslag waren. Op
die manier werden
onze streken niet
alleen gekerstend, maar
werd het nieuwe
geloof op zijn beurt
ook diepgaand
beïnvloed door de
heidense tradities van
de Germanen en Kelten.
Kerken en kapelletjes
kwamen op de plaats
van oude heiligdommen,
kerkelijke feestdagen werden
geprikt op het tijdstip van de
traditionele jaarfeesten en
de vele heiligen kwamen in
de plaats van de vele goden die het
Germaanse heidendom rijk was.
Eén van die goden, was de
Germaanse Wodan. In Scandinavië
wordt hij ook wel Odin genoemd.
Wodan of Odin was één van de
belangrijkste goden van de Germanen.
Het was een edele god, een krijgsgod,
en tevens de god van de magie, van de
wijsheid en van de dood. Hij vormde
een opmerkelijke verschijning. Hij bezat
slechts één oog en reisde de wereld rond
met de magische speer in de hand en de
hoed op het hoofd. Wodan droeg ook een
lange, grijze baard.
Onze voorouders geloofden dat er
in de wereld een voortdurende strijd
bezig woedde tussen de machten van de
chaos (vertegenwoordigd door allerlei
monsters en reuzen), en de machten
die instonden voor de orde in het heelal
(vertegenwoordigd door de
goden). Op het einde der tijden,
dat bij de Germanen Ragnarok
werd genoemd, zouden goden
en reuzen elkaar op het slagveld
treffen en een bloedige strijd
uitvechten. In die strijd zou
bijna alles en iedereen ten onder
gaan voordat de goden zouden
triomferen. Als oppergod van
de Germanen was Wodan
constant bezig met de
voorbereidingen van
dat laatste gevecht.
Zijn dienstmaagden,
de Walkuren,
schuimden alle
slagvelden af op zoek
naar de beste krijgers
onder de gesneuvelden.
Die voerden ze mee naar
de burcht van Wodan,
het Walhalla, waar ze
getraind werden om
deel uit te maken van
zijn einherjar, een leger
van ondode krijgers dat op het einde der
tijden zou uitrijden om de confrontatie
met de reuzen en monsters aan te gaan.
In de winter maakte Wodan met zijn
leger vaak een spectaculaire tocht langs
de nachtelijke hemel. Op zijn achtbenige
hengst Sleipnir leidde de grimmige
oorlogsgod zijn ondode leger door de
wolken, vergezeld door wolven en andere
wilde dieren. Deze verschijning werd het
Wilde Heir genoemd, en de tocht van dit
leger de Wilde Jacht.
Toen de missionarissen onze voorouders
bekeerden tot het christendom, werd
het geloof in de oude goden verboden.
Maar omdat de mensen hardnekkig
bleven vasthouden aan hun oude
gebruiken, bedachten ze op den duur
tussenoplossingen. Zo lieten ze onder
meer de verschillende heiligen optreden
in de plaats van de oude goden. En op die
manier werden Wodan en diens Wilde
Heer vervangen door Nicolaas van Myra
(Sint-Nicolaas) en Martinus van Tours
(Sint-Maarten), twee heiligen uit de
tijd van het vroege christendom. In de
wintertijd reisden beide heiligen nu op
hun schimmels (die weliswaar geen acht
benen meer hadden) over de daken. De
hoed van Wodan werd vervangen door
de mijter en de bisschopsstaf kwam in de
plaats van de magische speer.
Maar wat was er gebeurd met het Wilde
Heir? In de plaats hiervan kwamen nu
de knechten van de heilige bisschop. En
in het geval van Sint-Nicolaas nam die
knecht in de loop der tijden de vorm aan
van wat wij heden ten dage zijn gaan
kennen als ... Zwarte Piet
De traditie leert ons, Vlamingen
en Nederlanders, dat Zwarte
Piet zijn donkere huidskleur
te danken heeft aan de hachelijke tocht
die hij op ijskoude winternachten
maakt door de schoorstenen, om de
geschenkjes voor de brave kinderen
af te leveren. Tegenwoordig gaan er
echter steeds meer kritische stemmen
op, die deze overlevering betwisten.
Volgens deze stemmen zou Zwarte
Piet een negentiende-eeuws verzinsel
zijn, dat racistische en kolonialistische
denkbeelden uitdraagt. Met andere
woorden: geen schoorsteenroet,
maar Zwarte Piet als Afrikaanse slaaf.
Wat is er nu waar en wat niet? Wel:
eigenlijk negeren béide verklaringen
de bredere historische context van het
Sinterklaasfeest en de knecht van de
goedheilig man.
Als we onze blik richten op heel Europa,
en zelfs op de contreien daarbuiten, dan
zien we overal waar Sint-Nicolaas zich
vertoont vreemde snuiters opduiken met
een zwartgemaakt gelaat. En die zien er
heus niet altijd uit als Zwarte Piet. Nee,
zoals we straks nog zullen zien, gaat hun
besmeurde snoet dikwijls ook nog eens
schuil achter een monsterlijk masker.
In de landen die geen Sinterklaasfeest
kennen, van de Britse eilanden tot
Oekraïne of Portugal, gaan deze schepsels
zelfs alleen op pad.
Dit alles gaat terug op een oeroud,
voorchristelijk (Indo-) Europees
wintergebruik, dat ook in zwang
was bij onze Germaanse en Keltische
voorouders. Tijdens de winter, als de
natuur sterft, stonden de poorten tussen
de werelden volgens het oude geloof
wagenwijd open. Hierdoor konden de
geesten van de overledenen over het
land zwerven, waarbij ze hun levende
verwanten bezochten. Ze deden dat niet
alleen om hen met voorspoed te zegenen,
maar ook om de orde en zeden van de
clan te bewaken. Om op rituele wijze de
doden te vertegenwoordigen, maar ook
om onherkenbaar te blijven, maakten
de jongelingen van de gemeenschap hun
gelaat zwart met roet of aarde en gingen
de huizen en hun bewoners op stelten
zetten. Daarbij droegen ze vaak ook
fakkels of lichtjes in uitgeholde bieten.
Sint-Maarten of het commercieel ferm
uitgebuite Halloween, iemand?
Om kort te gaan: zwarte gezichten door
schoorsteentochten of slavenafkomst?
Wij dachten het niet
Dit alles van http://www.hagal.be/
24
Heidense wetenswaardigheden / Kwartsstenen verraden aanwezigheid Vikingen.
« Gepost op: juni 07, 2014, 12:02:09 am »
Er is overtuigend bewijs dat de Vikingen de Notre Dame Bay op Newfoundland bereikten, destijds het dichtstbevolkte gebied van het eiland. Circa 1000 jaar terug voer een groep Vikingen van de noordpunt van Newfoundland naar de Notre Dame Bay 230 kilometer zuidelijker. Aldus Canadese onderzoekers die twee kwartsstenen – jaspis – hebben onderzocht.
De stenen, waarmee vuur werd gemaakt, werden een aantal jaren geleden gevonden in L’Anse aux Meadows, een beroemde Vikingnederzetting. Toen de onderzoekers de chemische vingerafdruk van de stenen onderzochten, bleek dat deze alleen uit de Notre Dame Bay konden komen. Dat betekent dat de Vikingen daar zijn geweest.
"We weten niet of ze daar vaak kwamen of dat het maar één keer was", aldus Kevin Smith van het Haffenreffer Museum voor Antropologie.
Het gebied was destijds rijk aan bos, vis en prooidieren: "Voor inwoners van de vrijwel kale eilanden in de Atlantische Oceaan moet dit gebied buitengewoon interessant zijn geweest", meent Smith. Bovendien was dit het dichtstbevolkte gebied van Newfoundland. De Vikingen hebben dus zeker contact met de inheemse bevolking gehad.
Uit eerdere onderzoeken bleek al dat de Vikingen ook de kust van Quebec en arctisch Canada hebben aangedaan. Volgens Smith blijkt maar weer eens dat er nog veel is wat we niet weten over de reizen van de Vikingen.
(geschreven door Kevin Smith in de Historia)
3 vragen voor Kevin:
Hoe weet u zeker dat het vuurgerei door Vikingen is gebruikt?
Op het eiland is alleen in Vikingnederzettingen dit soort vuurgerei gevonden.
Liggen er volgens u Vikingkoloniën in het Notre Dame-gebied?
De Notre Dame Bay is een uitgestrekt gebied met veel fjorden en (schier)eilanden. Het is dus niet eenvoudig om de locatie en vorm van een eventuele nederzetting vast te stellen.
Wat betekent dit voor ons begrip van de Vikingen in Noord-Amerika?
Als de Vikingen naar de dichtbevolkte Notre Dame Bay reisden, kwamen ze hier mogelijk voor het eerst langduriger in contact met de inheemse bevolking. Ook kan dit de plek zijn waar de Oude en de Nieuwe Wereld elkaar voor het eerst ontmoetten.
De stenen, waarmee vuur werd gemaakt, werden een aantal jaren geleden gevonden in L’Anse aux Meadows, een beroemde Vikingnederzetting. Toen de onderzoekers de chemische vingerafdruk van de stenen onderzochten, bleek dat deze alleen uit de Notre Dame Bay konden komen. Dat betekent dat de Vikingen daar zijn geweest.
"We weten niet of ze daar vaak kwamen of dat het maar één keer was", aldus Kevin Smith van het Haffenreffer Museum voor Antropologie.
Het gebied was destijds rijk aan bos, vis en prooidieren: "Voor inwoners van de vrijwel kale eilanden in de Atlantische Oceaan moet dit gebied buitengewoon interessant zijn geweest", meent Smith. Bovendien was dit het dichtstbevolkte gebied van Newfoundland. De Vikingen hebben dus zeker contact met de inheemse bevolking gehad.
Uit eerdere onderzoeken bleek al dat de Vikingen ook de kust van Quebec en arctisch Canada hebben aangedaan. Volgens Smith blijkt maar weer eens dat er nog veel is wat we niet weten over de reizen van de Vikingen.
(geschreven door Kevin Smith in de Historia)
3 vragen voor Kevin:
Hoe weet u zeker dat het vuurgerei door Vikingen is gebruikt?
Op het eiland is alleen in Vikingnederzettingen dit soort vuurgerei gevonden.
Liggen er volgens u Vikingkoloniën in het Notre Dame-gebied?
De Notre Dame Bay is een uitgestrekt gebied met veel fjorden en (schier)eilanden. Het is dus niet eenvoudig om de locatie en vorm van een eventuele nederzetting vast te stellen.
Wat betekent dit voor ons begrip van de Vikingen in Noord-Amerika?
Als de Vikingen naar de dichtbevolkte Notre Dame Bay reisden, kwamen ze hier mogelijk voor het eerst langduriger in contact met de inheemse bevolking. Ook kan dit de plek zijn waar de Oude en de Nieuwe Wereld elkaar voor het eerst ontmoetten.
25
Heidense kunst / Re: Hoe denken jullie hierover?
« Gepost op: juni 01, 2014, 10:14:16 pm »
Oké Mark alvast bedank
26
Heidense kunst / Re: Hoe denken jullie hierover?
« Gepost op: juni 01, 2014, 09:53:22 am »
Dat doopvont, waar is die te vinden?
28
Heidense kunst / Re: Hoe denken jullie hierover?
« Gepost op: mei 30, 2014, 11:58:00 pm »
Runen op een doopvont . . Nooit geweten
30
Heidense wetenswaardigheden / USA: Viking Artefacts Discovered Near Great Lakes
« Gepost op: mei 30, 2014, 07:18:45 pm »
Michigan| A group of amateur archaeologists searching for the remains of a native american settlements near the town of Cheboygan, on the coast of Lake Huron, have uncovered a large quantity of artefacts, allegedly of Norse or Viking origin. A total of 194 objects, mostly made from various metals including silver, iron, copper and tin, were found on what could be the site of an ancient viking trade post, controlling the Straights of Mackinac, that leads to Lake Michigan.
The artefacts are of various nature and geographical origin. Swords, axes and other weapons from Scandinavian or Germanic origin, silver buttons and a balance scale allegedly from the British isles, hair combs and knife handles made of walrus ivory and originating from Greenland or Iceland… The presence of all these goods suggests an elaborate and efficient economic system based on long-distance trade.
Archaeologists had been searching the eastern coast of North America for signs of the passage of Norsemen, ever since the discovery in 1960 of the site of l’Anse aux Meadows, in Newfoundland, Canada. Many items found on that first site had suggested that an elaborate network of trade existed between that specific Norse colony and the American continent. Such clues included the remains of butternuts, which didn’t grow on any land north of the province of New Brunswick, and therefore had to be “importedâ€. Other possible Norse outposts were identified in 2012, in Nanook, in the Tanfield Valley on Baffin Island, as well as in Nunguvik, on the Willows Island and the Avayalik Islands.
This is however the first Viking settlement discovered in the area of the North American Great Lakes, and this could bring a lot of new information concerning the actual extent of their trade network on the continent. The site is strategically located to enable control of the waterways leading to both Lake Michigan and Lake Erie, while enabling a navigable access to the St-Lawrence Bassin and the Atlantic Ocean. All of the items already already recovered have been transfered for further analysis to the Department of Archaeology of the University of Michigan, which has also inherited the responsability for the site. Further research should be done over the next months to complete the survey of the site and gather all possible remaining artefacts.
http://worldnewsdailyreport.com/usa-viking-artefacts-discovered-near-great-lakes/
The artefacts are of various nature and geographical origin. Swords, axes and other weapons from Scandinavian or Germanic origin, silver buttons and a balance scale allegedly from the British isles, hair combs and knife handles made of walrus ivory and originating from Greenland or Iceland… The presence of all these goods suggests an elaborate and efficient economic system based on long-distance trade.
Archaeologists had been searching the eastern coast of North America for signs of the passage of Norsemen, ever since the discovery in 1960 of the site of l’Anse aux Meadows, in Newfoundland, Canada. Many items found on that first site had suggested that an elaborate network of trade existed between that specific Norse colony and the American continent. Such clues included the remains of butternuts, which didn’t grow on any land north of the province of New Brunswick, and therefore had to be “importedâ€. Other possible Norse outposts were identified in 2012, in Nanook, in the Tanfield Valley on Baffin Island, as well as in Nunguvik, on the Willows Island and the Avayalik Islands.
This is however the first Viking settlement discovered in the area of the North American Great Lakes, and this could bring a lot of new information concerning the actual extent of their trade network on the continent. The site is strategically located to enable control of the waterways leading to both Lake Michigan and Lake Erie, while enabling a navigable access to the St-Lawrence Bassin and the Atlantic Ocean. All of the items already already recovered have been transfered for further analysis to the Department of Archaeology of the University of Michigan, which has also inherited the responsability for the site. Further research should be done over the next months to complete the survey of the site and gather all possible remaining artefacts.
http://worldnewsdailyreport.com/usa-viking-artefacts-discovered-near-great-lakes/