Heidevlam forum
Heidendom => Heidense wetenswaardigheden => Topic gestart door: TheM op juli 14, 2014, 10:47:27 pm
-
Afgelopen weekend had ik het er bij Einskaldir kort over, maar aangezien ik moest gaan is het onderwerp niet echt de diepte in gegaan. Daarom ga ik de discussie hier maar aan :).
Het onderwerp is het wel of niet bestaan van toeval.
Mijn persoonlijke mening en ervaring is dat toeval niet bestaat. De onderbouwing die ik daar voor gebruik bestaat uit 3 onderdelen:
- Religie
- Wetenschap
- Spiritueel
Bij Religie's zoals Christendom en Islam wordt er vanuit gegaan dat alles de wil is van God/Allah.
In de Wetenschap gaat een wetenschapper in principe er vanuit dat als je alle variabelen van een proef gelijk zijn, de uitkomst (zwart/wit gezien) hetzelfde zal (zou moeten) zijn. Dus als er een universum zou moeten beginnen en alle start omstandigheden zijn exact zo als dit universum, dan zou alles ook weer op dezelfde manier moeten gebeuren. Punt hierbij is wel dat als er ook maar 1 microdeeltje verschil is, alles anders kan zijn.
Spiritueel gezien heb je bijvoorbeeld het tarot en sterren kijken (en waarschijnlijk alle voorspellende kunsten). Deze gaan uit van het feit dat alles energiematig gestuurd is en wordt, en dat je bijvoorbeeld geen kaart krijgt zonder een grote of kleine betekenis en dat deze met een reden op jouw pad beland. Een persoonlijke noot: wanneer ik teveel van mijn Tarot vraag krijg ik meestal de kaart Bekers 7 Verdorvenheid.
Overigens is betekend dit niet dat je op je luie reet kunt gaan zitten en afwachten, want dan is dat de reden dat er niet zo heel veel gebeurd is.
En zoals ik aan het begin al aangaf, is dit een opening voor een discussie, ben dus niet toevallig wel benieuwd wat jullie mening hierover is.
-
Toeval heeft inderdaad wel een aantal grondeisen nodig, als je geen lootje koopt, is de hoofdprijs ook nooit voor jouw. De rest is grootheid ter getallen. Zo toevallig is toeval dus niet...en zo vrij is de vrije wil dus ook niet als je bovenstaande theorieën hebt
-
Ben wel benieuwd of (en welk) tegengeluid je hierop gaat krijgen. Interessant topic!
Zelf ben ik het wel eens met je stelling - toeval bestaat niet. Ik denk dat het meer om invloed draait.
Je hebt natuurlijk niet overal helemaal zelf invloed op, maar met de manier waarop je op de dingen in je omgeving reageert zet je wel meteen de basis voor alles wat er daarna op dat gebied gebeurt.
Een voorbeeldje: als ik niet was gaan kersenplukken was ik ook nooit op dit forum terecht gekomen (met dank aan Kezlar voor de uitnodiging). En had ik nu niet op dit draadje kunnen reageren. En had ik als vervolg ook niet geweten dat er afgelopen weekend een feestje was - en was ik daar dus ook niet geweest - had ik een stuk minder tof weekend gehad - en had ik velen van jullie niet in den lijve kunnen aanschouwen.
Het niet beïnvloedbare deel zit 'm in het krijgen van een uitnodiging om überhaupt op een ladder in een kersenboom te gaan staan (waarvoor dank aan Einskaldir :) ) - maar ik ben zeker van mening dat mijn reactie daarop (en, minder beïnvloedbaar, de reactie van anderen daar weer op) het vervolg heeft bepaald.
Je kunt dus bij alles wat je doet (zelfs zoiets onschuldigs als een Facebook-uitnodiging van een oude bekende accepteren) een soort sneeuwbal-effect verwachten. Het effect van vandaag kun je dus, als je maar lang en ver genoeg teruggaat, weer terug herleiden naar een keuze die je zelf hebt gemaakt.
Das pas een reden om heel bewust te kiezen wat je wel en niet doet. :)
Toeval: nee dus. Vrije wil: zeker wel.
Maar dat laatste is misschien een leuk topic voor een nieuw draadje. :)
-
Ik geloof in toeval. Onlangs is dat een beetje aan het wankelen gebracht, dat wel, maar alsnog neig ik er meer naar dat toeval wel bestaat.
Op je religieuze en spirituele argumenten kan ik eigenlijk nauwelijks ingaan, want die zijn heel persoonlijk. Wat je redenering m.b.t. wetenschap betreft: die lijkt mij in basis te kloppen, maar gaat niet helemaal op. Als jij twee keer een even groot brokje natrium in een bak met water laat vallen vanaf precies dezelfde hoogte en op precies dezelfde plek -en voor mijn part zijn omstandigheden als de luchtbeweging, kamertemperatuur en luchtvochtigheid ook hetzelfde-, dan nog gaat het geen twee keer op precies dezelfde route door de bak met water stuiteren. Er blijft altijd een onzeker element bestaan.
Een argument voor het niet bestaan van toeval dat ik je niet hoorde noemen (waarvoor mijn waardering), maar dat ik erg vaak hoor is 'ja maar die zogenaamde "toevalligheden" doen zich zo vaak voor, dat kan haast geen toeval meer zijn'. In mijn ogen een onzinnige redenering om twee redenen:
1. Dat je je iets al dan niet voor kunt stellen is nooit een basis voor een rationeel argument.
2. Hoe vaak is vaak? Om te bepalen of het aantal toevallen dat zich voordoet, veel is, zou je ze eigenlijk naast het aantal toevallen moeten zetten die zich niet voordoen en dat zijn er oneindig veel. Zo gezien doen er zich helemaal niet zo veel 'toevalligheden' voor dat je het frappant zou kunnen noemen.
Maar vooral: wat is toeval nou eigenlijk? Toeval is toch gewoon wat wij bepalen wat het is? Als ik tegelijkertijd met een collega de hoek om loop en we botsen tegen elkaar aan, dan wordt het als toeval gezien dat we daar allebei op hetzelfde moment liepen. Als we daar niet op hetzelfde moment hadden gelopen, was het net zo goed een toevallige samenloop van omstandigheden, maar niemand die dat bijzonder vindt.
Het gaat er dus eigenlijk alleen maar om wat mensen opvallend genoeg vinden. Sec gezien: of alles wat zich voordoet is toeval, of niets wat zich voordoet is toeval. Wat frappant of opvallend is en daardoor toeval wordt genoemd, is volkomen afhankelijk van de menselijke beleving.
-
"toeval" is mijns inziens een geval van equivalentie die los van elkaar ontstaat. Als ik iemand tegen kom en we allebei een broer hebben met dezelfde naam is dat inderdaad "toevallig". Maar zoals Vuurnacht aanstipte, voor iedere keer dat zoiets je opvalt zijn er honderden mensen met broers met andere namen en dat registreer je niet. Als die broer ook nog eens in dezelfde maand geboren is, valt dat onder "eng toeval". Maar dat soort toeval zijn losse flodders, betekenisloos.
Ik dicht aan sommige equivalentie die optreedt binnen mijn eigen leven wel degelijk een betekenis toe. Vooral ook omdat elke 'toevalligheid' wel een causale relatie heeft. Alles is een reactie op iets, en in dat optiek werpen dingen hun schaduwen vooruit omdat zij veroorzaakt zijn door dingen die je eerder al deed of meemaakte. Ik kijk van bepaalde situaties ook vaak hoe ze zich in het verleden al eerder gemanifesteerd hebben, (en dit doe ik ook gedeeltelijk met mijn runen, zodat ik die situatie uit een bepaald perspectief bekijk. Vroeger viel dat onder "eng toeval", maar mijn wereldbeeld is inmiddels redelijk bijgesteld )
Je zou dus kunnen zeggen dat ik een onderscheid maak tussen betekenisloze toevalligheden en causale equivalentie.
-
Kort gezegd,
ik geloof in alles behalve toeval :angel
-
"toeval" is mijns inziens een geval van equivalentie die los van elkaar ontstaat. Als ik iemand tegen kom en we allebei een broer hebben met dezelfde naam is dat inderdaad "toevallig". Maar zoals Vuurnacht aanstipte, voor iedere keer dat zoiets je opvalt zijn er honderden mensen met broers met andere namen en dat registreer je niet. Als die broer ook nog eens in dezelfde maand geboren is, valt dat onder "eng toeval". Maar dat soort toeval zijn losse flodders, betekenisloos.
Ik dicht aan sommige equivalentie die optreedt binnen mijn eigen leven wel degelijk een betekenis toe. Vooral ook omdat elke 'toevalligheid' wel een causale relatie heeft. Alles is een reactie op iets, en in dat optiek werpen dingen hun schaduwen vooruit omdat zij veroorzaakt zijn door dingen die je eerder al deed of meemaakte. Ik kijk van bepaalde situaties ook vaak hoe ze zich in het verleden al eerder gemanifesteerd hebben, (en dit doe ik ook gedeeltelijk met mijn runen, zodat ik die situatie uit een bepaald perspectief bekijk. Vroeger viel dat onder "eng toeval", maar mijn wereldbeeld is inmiddels redelijk bijgesteld )
Je zou dus kunnen zeggen dat ik een onderscheid maak tussen betekenisloze toevalligheden en causale equivalentie.
Ik moet toegeven dat je daar inderdaad een goed punt hebt. Wel dringt zich bij mij nu de vraag op of je nog wel van toeval kunt spreken, als het causale verband te duiden valt. Voorbeeld: net als je het idee hebt dat je een beetje geluk nodig hebt, zie je ineens een klavertje vier in het gras. Toevallig, kun je zeggen, maar het viel je waarschijnlijk gewoon eerder op, omdat je in je hoofd met geluk bezig was. Zo toevallig is het dus misschien niet; je keek gewoon beter vanwege je instelling op dat moment.
Wat het discussiëren lastig maakt, is dat toeval zo'n vaag begrip is. Letterlijk is het gewoon 'iets dat gebeurt'. Wat we ermee bedoelen zijn twee of meer omstandigheden die op hetzelfde punt in de tijd schijnbaar willekeurig op wonderbaarlijk op elkaar aansluitende wijze samenkomen. Of iets als wonderbaarlijk wordt ervaren, is echter puur subjectief, dus heeft het überhaupt betekenis als je serieus gaat onderzoeken of toeval wel of niet bestaat?
En wie bepaalt wat toevallig is? Daar verschillen mensen ook onderling over van mening. Ik vind het bijvoorbeeld redelijk toevallig dat mijn vader David Bowie niet kan uitstaan, maar wel zijn verjaardag met hem deelt. Een ander vind die samenloop van omstandigheden misschien helemaal oninteressant en vindt het daardoor niet zo toevallig.
Als ik het begrip toeval helemaal letterlijk neem en opvat als 'iets dat gebeurt' en van daaruit de vraag van dit draadje ga beantwoorden, dan luidt mijn antwoord: ja, toeval bestaat en het gebeurt overal en ononderbroken. Maar ja, dat bedoelen we natuurlijk niet.
Inmiddels moet ik terugkomen op mijn eerdere uitspraak in dit draadje dat ik in toeval geloof. Ik weet nu namelijk niet meer zo zeker wat toeval überhaupt is. Ik vermoed momenteel dat het óf alles óf niets is. Wie weet post ik later nog wat.
Leuk draadje, Mark. ;)
-
Uhm, moeilijk onderwerp. Zelfs als je uitgaat van een tweesplitsing/bifurcatie bij iedere mogelijkheid die zich voordoet dan krijg je alsnog zo'n plaatje van het totaal aantal mogelijkheden in de tijd:
(http://www.helsinki.fi/varieng/series/volumes/03/wildgen/figure4.png)
(bron: http://www.helsinki.fi)
Horizontaal staat de systeemparameter, zeg: 'de tijd' (of een maat daarvoor). Op deze manier lijkt het erop dat, als de beide paden steeds dezelfde waarschijnlijkheid hebben, dat er uiteindelijk geheel rechts in het plaatje er een soort overlap tussen de gekozen paden ontstaat. Het feit dat de werkelijkheid niet zo binair voor te stellen is maakt één-en-ander nog minder transparant.
-
Kijk, nu komen we ergens. Of beter gezegd: nergens. Maar dat is dan tenminste duidelijk. :tongue:
Zullen we anders wat kleiner beginnen? Eerst bepalen hoe we toeval definiëren?
-
Nou, een toevallige gebeurtenis is in ieder geval een gebeurtenis die niet te voorspellen viel uit alles wat wel reeds bekend was. Het omgekeerde van toevallig komt me voor als: vastliggend of onafwendbaar. Uiteraard kan het wel zo zijn dat sommige gebeurtenissen toevallig lÃjken maar dat kan natuurlijk ook geredeneerd vanuit het aanvankelijk aangenomen referentiekader/paradigma zijn, wat ook kan betekenen dat referentiekader in kwestie te beperkt is en niet dat de gebeurtenis 'random' is; volgens mij is dit laatste vaker het geval dan we soms vermoeden.
-
Het vreemde aan toeval is dat het niet blijkt te bestaan. Het schijnt zelfs onmogelijk te zijn om bijvoorbeeld door middel van een computer een willekeurig aantal getallen te kiezen, zonder dat deze op enig moment in een soort orde vervallen. Het blijkt dat zaken zich clusteren.
vond dit hier; http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?i=1125 (http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?i=1125)
klik erop voor meer feitjes ;)
Persoonlijk heb ik veel te veel ¨toevalligheden¨ meegemaakt om nog in toeval te kunnen geloven.
Ik zelf ga uit van een soort karma leer, gedeeltelijk persoonlijk en gedeeltelijk groeps karma.
Elke handeling die je doet zorgt voor een reactie en zo creeer je je toekomst door te handelen.
-
Leuk punt van Molendrift. Het is eigenlijk beschamend zo logisch. Over het algemeen ben ik geneigd om de vraag of er zoiets als toeval bestaat, op te vatten als een vraag of er meer tussen hemel en aarde bestaat, of dat het allemaal willekeur is. Stukje vooringenomenheid die het logisch denken in de weg staat. De simpele waarheid is natuurlijk dat bij elke oorzaak een gevolg hoort. Zo gezien bestaat er geen willekeur en is elke gebeurtenis in principe herleidbaar. Ook als een gebeurtenis volgens de algemene consensus niet te voorspellen was, weet je dat hij een logisch gevolg van iets moet zijn geweest. Oftewel: toeval bestaat niet, omdat willekeur niet bestaat.
@Molendrift: ik weet dat je daar niet naartoe bedoelde te redeneren, maar het past prima in mijn straatje. Rest van de dag vrij.
-
De vraag of er meer is tussen hemel en aarde staat hier in principe los van,
als je van de edda uitgaat vallen ook onze goden onder de wet van oorzaak en gevolg i.i.g.
Dus het een sluit het ander niet uit.
Zolang je maar in de gaten houd het JOU straatje is. ;)
-
De vraag of er meer is tussen hemel en aarde staat hier in principe los van,
Inmiddels mee eens.
als je van de edda uitgaat vallen ook onze goden onder de wet van oorzaak en gevolg i.i.g.
Dus het een sluit het ander niet uit.
Zolang je maar in de gaten houd het JOU straatje is. ;)
Ik probeer toch NOOIT mensen van mijn gelijk te overtuigen? :tongue:
-
En alle andere triljoen mogelijkheden?
-
En alle andere triljoen mogelijkheden?
Ik zou zeggen; noem ze op. Gaat wel lekker zo.
-
Het vreemde aan toeval is dat het niet blijkt te bestaan. Het schijnt zelfs onmogelijk te zijn om bijvoorbeeld door middel van een computer een willekeurig aantal getallen te kiezen, zonder dat deze op enig moment in een soort orde vervallen. Het blijkt dat zaken zich clusteren.
Dit klopt inderdaad, als je de getallenmatrix roteert dan is er altijd een hoek te vinden waaronder deze perfecte rijtjes getallen laat zien. Vergelijk het een beetje met een productiebos, vanuit een zekere richting bekeken staan alle bomen netjes op een rij maar vanuit andere richtingen ziet het er wanordelijk uit.
Een simpel voorbeeld daarvan is in het klein dan zoiets:
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYIG7mT12-4UtWPqq-MhzzAfzrY7dxGjrrYJwSHaHwnhQ-vsHg)
Maar dat is dus geredeneerd vanuit het referentiekader van de modelomgeving van de computer in kwestie: discreet, aftelbaar, digitaal en logisch. De werkelijkheid kent in de meeste gevallen ook een meer continue kant waarin zaken onlosmakelijk aan elkaar vastzitten, in elkaar over kunnen gaan en kunnen stromen, een computer functioneert alleen naar behoren als die effecten buiten spel gezet zijn. Een computer functioneert beter onder lagere temperaturen en bij lagere elektrische stroomsterkten doordat bij hogere temperaturen en stromen er vreemde (magnetische) bijeffecten kunnen optreden. Een computer met een flink werkgeheugen lijkt wat mij betreft dus een beetje op een soort denkende kristal.
Nogmaals: een toevallige gebeurtenis is een gebeurtenis die niet te voorspellen viel uit alles wat wel reeds bekend was. Dat gezegd hebbende weten we nog steeds niet of toeval bestaat vermits we gewoonweg niet de beschikking hebben over wijsheid en kennis over de werkelijkheid als geheel. Je hoeft tijdens het 'voorspellen' maar één ter zake doende 'externe' factor over het hoofd te zien en je hele redenering kan naar de prullenbak.
-
Ik zie toeval als aspect van het lot dat voor ons geweven wordt door de Nornen. Gebeurtenissen die ik niet zo gepland had, maar die wel plaatsvinden. Volgens die redenatie zou je overigens ook kunnen stellen dat toeval niet bestaat omdat de Nornen het plannen, maar goed.... :tongue:
-
Maar dan weet je nog steeds niet of Verleden, Heden en Toekomst rekening houden met elkaars inbreng in het vlechtwerk/weefsel ....... :huh:
-
Natuurlijk wel! Ze zijn met elkaar vervlochten, toch? De toekomst komt voort uit het heden dat op zijn beurt weer voortkomt uit het verleden. Hoe dat precies gebeurt, weten slechts de Nornen en die beheersen aldus het fenomeen dat wij betitelen als "toeval"
-
Dan kennen we dus het patroon van het vlechtwerk niet, althans ......
-
Dan kennen we dus het patroon van het vlechtwerk niet, althans ......
Gheghe soms krijg je een glimps te zien ;-).
Mijn bedoeling was om een week dit topic te laten sudderen, maar uiteindelijk werden het wat meer weken :-p.
En ik moet zeggen dat er best mooie argumenten voor en tegen zijn gegeven.
Vooral de opmerking van Valora "causale equivalentie" houdt ik in mijn achterhoofd.
-
Ik vind dit toevalig een leuk onderwerp om te lezen, helaas gaat het me toch wat boven de pet om inhoudelijk mee te praten.
-
Kijk, op zich valt er wat te zeggen over toeval.
Vanuit de germaanse mythologie weten we, dat de Nornen het lot spinnen. Heden, verleden en toekomst lopen in elkaar over, kruisen elkaar enz. enz. Als het lot gesponnen wordt, is er geen toeval. Want gepland door de nornen, nietwaar? Echter, toeval bestaat wél. Alleen, niet in de germaanse optiek. Immers, je kan iets ervaren als toeval, maar het is de wil van de nornen die het hem doet. Dus toeval als in ervaring, ja. In werkelijkheid, nee.
Persoonlijk denk ik dat toeval meer een kwestie is van 'zo moet het gewoon zijn', en dat je het dan ervaart als een toevalligheid - da's meer je brein die je beschermt tegen het gevoel nergens controle over te hebben.
-
+1
Dit is bijna net zo leuk als een discussie over vrije wil. Ik heb heul lang geleden eens een artikeltje geschreven over Karma. Ik stelde die voor als een weg waarop je wat kunt slingeren, maar de route van de weg kun je maar voor een heel klein deel bewust bepalen (blijf je stug links rijden, dan zou het kunnen dat de weg wat naar links gaat, maar dat is afhankelijk van meer factoren).
Koenraad Logghe zei altijd: "Je vrije wil bestaat uit het volvoeren van je Lot." Je kunt je eraan proberen te onttrekken, maar dat levert vooral wrijving op.
Toeval er ook zo een. Je kent je Lot niet tot in detail dus soms zal er iets gebeuren wat je niet aan zag komen (of waar je de implicatie of het nut niet van ziet). "Toeval" is een woord dat je daarvoor kunt gebruiken. Deze uitleg is iets minder strikt dan die van Kezlar ("nergens controle over te hebben"), maar komt op hetzelfde neer.
-
Met het risico dat ik een tikje off-topic raak, maar kan het niet laten.
Roy, heb je een link naar dat artikel? Dat zou ik wel graag willen lezen.
Is Karma namelijk niet iets wat je met je eigen acties bepaalt (al dan niet bewust)? Ben benieuwd naar je artikel en argumenten!
-
Nornen/goden kunnen van alles willen, maar zijn naar mijn mening niet alles bepalend. Het lot, het web, laat voor mij zien dat 'alles' met elkaar verbonden is en van invloed op elkaar, dat laat verantwoordelijkheid ten opzichte van zien. Er bestaat in mijn ogen net zo goed vette pech als stom geluk, oftewel het gaat er bij mij niet niet dat alles voorbestemt is of een reden heeft. Het leven ontspint zich.....
-
In Lord of the Rings kijkt Gandalf in een van de elfenstenen. Als ze hem vragen wat hij ziet, antwoordt hij: Ik zie sommige dingen die zijn gebeurd, en sommige dingen die nu aan het gebeuren zijn. Vervolgens laat hij een pauze vallen, waarna hij zegt: En sommige dingen die zich misschien nog gaan ontvouwen.
Waarzeggers klinkt dit bekend in de oren. De toekomst is naar haar aard nooit exact voorspelbaar. Er zijn wel sterke trends, maar of zie zullen doorzetten? Een vermakelijk boekje is 'het toekomend jaar 2000' dat een jaar of 30 geleden verscheen. Zo goed als alle voorspellingen zaten er naast.
Daar staat tegenover dat ene Nostradamus het weer wel in veel opzichten bij het rechte eind schijnt te hebben gehad.
Wat heeft dit nu allemaal te maken met toeval? Toeval is wat je toe zal vallen vanuit de onbekende vortex van de toekomst.
Nu stappen we over van de mythologie naar de natuurwetenschap, en dan vooral de kwantummechanica. Fysici waren stomverbaasd toen ze merkten dat subatomaire deeltjes voortdurend veranderden. En het werd nog gekker: afhankelijk van hoe ze verwachtten dat een deeltje zich zou gedragen, gedroeg het zich ook.
Dit is een hard wetenschappelijk voorbeeld van hoe mensen met hun gedachten actief de werkelijkheid kunnen beïnvloeden. In zekere zin is een gedachte al een daad, maar gewoonlijk gaat hij vooraf aan een daad.
Resumerend: ook (persoonlijke) horoscopen e.d. laten geen in steen gebeitelde toekomst zien, maar een reeks 'potentialiteiten', dwz scenario's of mogelijkheden die zich kunnen ontvouwen: als je die kant op wilt, als je niet te veel wordt tegengewerkt, en zo zijn er nog vele 'alsen' denkbaar.
De Nornen of schikgodinnen bezitten een groter overzicht dan wij nederige aardlingen; zij zien het grotere panorama van zich ontvouwende mogelijkheden plus welke belemmeringen er op al die wegen liggen. Met name dat laatste is voor ons zeer moeilijk in te schatten en het is om die reden dat mensen vaak hun toevlucht nemen tot orakels. Vaak klagen bezoekers van orakels dat de taal zo vaag is, of voor meerdere uitleg vatbaar.
Maar dat moet juist. Het orakel 'weet' de toekomst en vat alle scenario's samen in één uitspraak. Natuurlijk kun je daar alle kanten mee uit, net zoals de toekomst alle kanten uit kan. Hoewel, niet alle. Als je echt alle kanten uitkon, zou je niet naar het orakel willen luisteren.
Sommige mensen willen dat ook niet, dat moeten zij weten. Zelf hecht ik om bovengenoemde redenen zeker aan de waarde van een goed orakel, zo lang degene die vraagt, maar goed formuleert, dwz duidelijk aangeeft wat hij wil weten. Ik vraag hooguit twee of drie keer per jaar iets aan een orakel. Voor de rest gebruik ik een combinatie die de meeste mensen om voor de hand liggende redenen goed afgaat: verstand en intuïtie.
Laat dat toeval dan maar komen...
-
Om maar eens in te springen, geef ik hier mijn mening over toeval.
Ik vind zelf dat er een reden moet zijn voor alles. Of een mens dit nu haalt uit oorzaak-gevolg, lotsbestemming, goden, karma of iets anders.... ik geloof niet dat alles maar simpel toeval is. Maar ik vind dat toeval als een term alleen grondslag heeft op het feit dat de persoon in kwestie geen wetenschap of gevoel heeft over de reden of oorzaak van het voorval. sommige mensen streven het begrip van dit soort toevalligheden na, maar ik laat me liever los in de poel van oneindige mogelijkheden (ipv Toevalligheden) en zie waar ik terecht kom. Voor mij is een toevalligheid meer een mogelijkheid die ik niet voorzien heb en voortgekomen uit mijn keuzes en die van anderen. Niet toevallig dus maar voortgekomen uit de chaos van iedereens individuele keuzes. In mijn leven bestaat geen toeval, maar samenkomst van geweldige mogelijkheden tot een uiteindelijke waarheid of realiteit. En ik heb te veel meegemaakt om te geloven dat deze samenkomst zonder reden en dus "toeval" is. De redens van deze voorvallen laat ik in het midden, mochten het goden, natuurkrachten of mensen zijn die het voortbrengen.... ik laat me verrassen
Ik heb meer aantrekking tot Lot in dit geval