Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.


Berichten - Zonnewolf

Pagina's: 1 [2]
16
Heidense wetenswaardigheden / Animisme
« Gepost op: juli 10, 2014, 08:42:24 pm »
Het nieuw animisme, een herdefinitie van een uit gebruik geraakt antropologisch concept, staat hier en daar in allerlei pagan studies op de voorgrond als een essentieel onderdeel van welk heidendom dan ook. Wat het concept exact inhoudt komt straks aan de orde. Zover ik kan herinneren kwam het concept 'an sich' niet tot nauwelijks aan de orde op het oude NH-forum. Dit terwijl het nieuw animisme wel degelijk sterk "vertegenwoordigd" wordt. Ik vroeg mij eens af waarom er nauwelijks nadruk ligt op dit animistisch gedeelte in het heidendom in Nederland. Één van de mogelijke oorzaken is, als je het mij vraagt, dat er teveel wordt gehamerd op het heiden zijn. Oftewel het niet christelijk zijn. Filosofisch gezien een negatie. Blader de vele virtuele pagina's er maar op na. Op zich niet onbelangrijk want het verklaard enigszins het grote grut aan metal-heidenen die zich hier en daar identificeren met de anti-christelijke tendens in allerlei metal subgenres. Maar dat voortdurend gehamer op het niet-heiden zijn brengt een specifieke problematiek met zich mee. En dat is het gebrek aan een affirmatie van een spirituele identiteit die geheel los staat van het Christendom. En een zulk soort affirmatie is onmogelijk zolang de negatie van het christendom op de voorgrond staat. Het betekent namelijk dat de identiteit wordt gedefinieerd in relatie tot het Christendom. Nog erger, de identiteit wordt op deze wijze door het Christendom gekleurd.

In mijn eigen etnografisch onderzoek naar Indonesische mystiek in Nederland valt mij op dat de personen in kwestie niet de nadruk plaatsen op wat het niet is, maar wat men doet. En dat is wat antropologen als het nieuw-animisme definiëren. Namelijk, even banaal gezien, een levenshouding waarbij men intensieve sociale relaties onderhoudt met allerlei 'other-than-human-persons'. Dit kunnen Goden en allerlei 'spirits' zijn, maar in contrast tot het oude concept vallen hieronder tevens planten, dieren, stenen enzovoorts . Door sommigen van mijn informanten (zowel Indische als Indonesische Nederlanders) wordt dit animisme gedefinieerd als de allereerste religie die er 'bestaat'. Waarmee men bedoelt dat het metafysisch gezien het zwaarst weegt. Het wordt eens tijd om het nieuw animisme dat mijn inziens tevens op allerlei wijzen in de Germaanse spiritualiteit tot uitdrukking komt, uitvoerig in beeld te brengen. Of op zijn minst eens aan te halen. Maar laten we eerst eens beginnen met een nauwkeurige definitie. Dat laat ik echter over aan de "animistische" religiewetenschapper Graham Harvey. Voor diegenen die van lezen houden een linkje en zojuist genoemde diens animistisch manifest http://www.religionandnature.com/ern/sample/harvey--animismtoday.pdf

Animist Manifesto

All that exists lives

All that lives is worthy of respect


You don’t have to like what you respect

Not liking someone is no reason for not respecting them

Respecting someone is no reason for not eating them

Reasons are best worked out in relationship – especially if you are looking for reasons to eat someone – or if you are looking for reasons not to be eaten


If you agree that all that exists is alive and worthy of respect, it is best to talk about ‘persons’ or ‘people’ rather than ‘beings’ or ‘spirits’, let alone ‘biomechanisms’, ‘resources’, ‘possessions’, and ‘things’


The world is full of persons (people if you prefer), but few of them are human

The world is full of other-than-human persons

The world is full of other-than-oak persons

The world is full of other-than-hedgehog persons

The world is full of other-than-salmon persons

The world is full of other-than-kingfisher persons

The world is full of other-than-rock persons…


‘Other-than’ has at least three references:

it reminds us that we are persons in relationship with others,

it reminds us that many of our closest kin are human, while the closest kin of oaks are oaks, so we talk most easily with humans while rocks talk most easily with other rocks…

it reminds us to speak first of what we know best (those closest to us)


Make that four references:

it reminds us to celebrate difference as an opportunity to expand our relationships rather than seeing it as a cause of conflict or conquest


All life is relational and we should not collapse our intimate alterities into identities

Others and otherness keep us open to change, open to becoming, never finally fixed in being

Alterities resist entropy and encourage creativity through rationality, sociality (or, as William Blake said, ‘enmity is true friendship’)


Animism is neither monist nor dualist, it is only just beginning when you get beyond counting one, two… At its best it is thoroughly, gloriously, unashamedly, rampantly pluralist


Respect means being cautious and constructive

It is cautiously approaching others — and our own wishes,

It is constructing relationships, constructing opportunities to talk, to relate, to listen, to spend time in the face-to-face presence and company of others

It is taking care of, caring for, caring about, being careful about…

It can be shown by leaving alone and by giving gifts

believers in ‘human rights’, for example, demonstrate their belief in rights not only by supporting legislation to protect individuals from states, companies and majorities, but by not insisting on hogging the whole road or pavement, not insisting on another human getting out of the way on a busy street…

You don’t have to hug every tree to show them respect but you might have to let trees grow where they will—you might have to move your telephone lines or greenhouse

You might have to build that road away from that rock or that tree


Hugging trees that you don’t know may be rude – try introducing yourself first


Just because the world and the cosmos is full of life does not make it a nice and easy place to live. Lots of persons are quite unfriendly to others. Many see us as a good dinner. They might respect us as they eat us. Or they may need education. Like us, they might learn best in relationship with others who show respect even to those they don’t like, and especially to those they like the taste of.


Although evolution has no aim, life is not pointless. The purpose of life is to be good people — and good humans or good rocks or good badgers. What we have to find out is what ‘good’ means where we are, when we are, with whom we are, and so on. It is certainly wrapped up with the word ‘respect’ and all the acts that implies.


Since all that exists lives—and since all that lives is, in some senses, to some degree, conscious, communicative and relational—and since many of the persons with whom we humans share this planet have a far better idea of what’s going on than we do—we can now stop all the silliness about being the pinnacle of creation, the highest achievement of evolution, the self-consciousness of the world or cosmos… We’re just part of the whole living community and we’ve got a lot to learn. Our job isn’t to save the planet, or speak for the animals, or evolve towards higher states. Many other-than-human people are already happily self-aware, thank you very much, and if we paid attention we might learn a few things ourselves. By the way, we’re probably not alone in mistaking ourselves for the most important people in the world: hedgehogs probably think they are (but they’re spiky flea-ridden beasts so why believe them?!).


Um, when I said that ‘all that exists lives’, I’m not sure about plastic bags.

But I am certain that we should not treat objects as mere resources, somehow available or even given to us, or humanity, to use as we will or wish.


The same goes for words like ‘substances’, especially those that exist within plant and fungal persons. There are substances, but they aren’t ours until they are given, gifted to us. And then we’d better find out why we’ve been given whatever gifts we get. And we’d better ask how those gifts might be best used (whether its for pleasure, power, wisdom or whatever). This is especially true if the plant or mushroom person who offers us the gift substance has to lose their life in the process.


Maybe sometimes the mushrooms just want to help us join in the big conversation that’s going on all around us. But not all rocks, fish, plants, fungi, birds, animals or humans want to talk with us:

Sometimes they want to be quiet

Sometimes they want to be rude

Sometimes they have other concerns

Sometimes they don’t understand

Sometimes we don’t speak the language

Sometimes we don’t know the appropriate gift

The precise and proper way to show respect depends where you are, who you are, who you are respecting and what they expect. Gifts, like swords and words, have more than one side. Alcohol is a gift in one place, a poison somewhere else. Handshakes are friendly in one place, shows of strength elsewhere. Kissing is respectful to some people, an assault on others. Respectful etiquette is hard work but its reward is fuller participation in a large and exciting community of life.


Sometimes we need shamans to do the talking for us

Sometimes we need shamans to do the talking to us


Animism is just over the bridge that closes the Cartesian gap by knowing how to answer the question, What is your favourite colour? Perhaps it is the bridge. Perhaps there is no gap and animists are people who refuse to collude with the illusion


Animism is often discovered by sitting beneath trees, on hills, in rivers, with hedgehogs, beside fires… Animism is better communicated in trickster tales, soulful songs, powerful poems, rousing rituals, and/or elemental etiquette than in manifestos.
http://www.bioregionalanimism.com/2007/09/animist-manifesto.html

Enjoy!

17
Heidense wetenswaardigheden / Re: De oorsprong van onze cultuur en beschaving.
« Gepost op: juni 28, 2014, 06:10:15 pm »
    (Çatalhöyük wordt soms ook als proto-Keltisch gezien)[/li]         
    [/list]

    Kun je hier wat meer duidelijkheid in verschaffen? Een mogelijke bron of iets dergelijks?

    18
    Heidense kunst / Re: Enige 'makers' onder ons?
    « Gepost op: juni 20, 2014, 10:46:48 am »
    Ik heb er alleen nooit zo zeer een spirituele waarde aan gehangen maar meer als een staat van compleet ontspannen zijn waardoor je ratio niet je creatieve flow belemmerd.

    Er een waarde aanhangen is hierop niet zozeer van toepassing. Dingen dragen van zichzelf al een betekenis die men enkel moet zien te vinden. Het ontspannen zijn kan een beginpunt zijn, het is echter niet datgene waar het bij mij uiteindelijk om gaat. Mediteren als een techniek tot ontspannen is overigens een recente new age uitvinding die de juiste toon niet lijkt te raken. Ik verkies liever een spirituele 'stilte'. Het leren stilzwijgen van niet enkel de ratio, maar tevens de ego. Misschien is het stilzwijgen van de laatste wel het meest belangrijke. Want op dat moment laat je andere "dingen" toe om te spreken. In eerste instantie zag ik er ook niets spiritueels in. Tot op het moment dat ik door had dat er wel degelijk een spirituele dimensie in schuilt. Maar die ligt niet zozeer voor de hand. Die moet men zoeken en dat kan alles behalve ontspannend zijn. Het lijkt een beetje op het vervaardigen van ivoren figuren bij de Inuit. Een ivoorbewerker ervaart het bewerken van een stuk ivoor als het laten spreken van datgene wat erin schuilt. Een leuk voorbeeld is dat van een amerikaan die aan zo'n bewerker ivoren schaakstukken had gevraagd. Toen kreeg de amerikaan uiteindelijk een ivoren walrus cadeau met als uitleg dat de bewerker enkel datgene kon maken wat in het ivoor zat.  xD

    19
    Heidense kunst / Enige 'makers' onder ons?
    « Gepost op: juni 18, 2014, 03:05:46 pm »
    De afgelopen tijd, in een tijdspanne van ongeveer een jaar, doe ik voornamelijk mijn religieus-spirituele ervaringen op vanuit mijn schilder"kunst". Hoe ziet dat ongeveer uit? Het schilderen is voor mij in eerste instantie het zoeken van een zich in de materie manifesterende visioen. Je zou het kunnen zien als de transformatie van louter materie in een symbolische vormentaal. Dat is niet simpelweg  het op een doek schilderen van een vooraf uitgekozen symbool en klaar is kees. Hoewel het schilderen van een symbool wel een opstapje kan zijn naar het uiteindelijke eindresultaat. Het is iedere keer een enorme uitdaging om mijn persoonlijke voorkeur op zij te zetten en de natuur diens eigen gang laten gaan. Ik ben simpelweg een onderdeel, een ritueel instrument, in het proces. De kunst zit in principe in het opwekken van een meditatieve of trance-achtige staat van waaruit alles vanzelf lijkt te gaan. Vraag me niet hoe. Dat is iedere keer weer anders. Op een gegeven moment vindt ik iets in het doek dat mij als het ware in diens ban lijkt te grijpen. En vanaf daar is het de kunst om erin te blijven. Als alles goed is gegaan sta ik iedere keer weer versteld van het eindresultaat. Hoewel het eindresultaat niet zozeer datgene is waar het om lijkt te draaien. Het geinige is dat het niet om mijn 'kunnen' gaat, maar om mijn onkunde als schilderaar. Het accepteren van "toevalligheden", wat een vakman hoogstwaarschijnlijk als een "slordigheid" zou zien, is het toelaten van de boodschap die in de materie lijkt vast te zitten. Schilderen is voor mij alles behalve ontspanning, maar lijkt wel levensnoodzakelijk te zijn. Ik draai zowat door als ik datgene niet heb gevonden wat zich op een bijna treiterende wijze lijkt aan te dringen.

    Zijn er onder jullie ook 'makers' (het begrip kunstenaar zit me niet zo lekker) met soortgelijke ervaringen? Ik ben wel benieuwd of bovenstaande bij jullie bekend voorkomt. Niet enkel in de schilderkunst, maar misschien in andere wijzen van esthetisch bezig zijn zoals de beeldhouwkunst, dichtkunst etc. etc.  :smiley:

    20
    Heidense wetenswaardigheden / Re: Loki
    « Gepost op: juni 17, 2014, 03:37:59 am »
    Dat zegt ze toch?


    Oeps, blijkbaar helemaal verkeerd gelezen. Hoewel mijn toon naar Vuurnacht onterecht is, doet het niet af aan de boodschap dat men niet zomaar met het vingertje naar de Goden moet wijzen.

    21
    Heidense wetenswaardigheden / Re: Loki
    « Gepost op: juni 14, 2014, 12:07:18 pm »

    Ik denk trouwens niet dat je hier veel mensen zult treffen die je mening delen, dat Loki in staat is een splitsing tussen heidenen te veroorzaken.

    Oké, deze is nieuw voor mij. Zover ik het zie was het niet zozeer een God die tot een zekere splitsing onder heidenen heeft veroorzaakt, maar waren het de mensen zelf. Lekker makkelijk om met het vingertje elders te wijzen.

    22
    Heidense wetenswaardigheden / Re: Sjamanisme.
    « Gepost op: juni 14, 2014, 12:02:34 pm »
    Een absolute aanrader is Morten Axel Pedersen zijn onderzoek naar de zogenaamde 'not quite shamans' in het huidige Mongolië. Ik ben het momenteel aan het lezen voor mijn onderzoek naar Indonesische mystiek in Nederland. Gedurende het communistische bewind heeft de socialistische politiek een poging gedaan tot het uitroeien van de sjamanen. Een gevolg daarvan is dat er in een bepaalde streek geen volledig ingewijde sjamanen meer zijn die de nieuwe generatie kan begeleiden. En het begeleidings- of inwijdingsproces schijnt een cruciale factor te zijn. Nu zijn er een heleboel jonge mannen die sjamanistische trekken vertonen, maar niet weten hoe zij ermee moeten omgaan omdat ze het inwijdingsproces niet kunnen ondergaan. Dit zijn wat Pedersen de 'not quite shamans' noemt. Midden op de dag kunnen deze mannen bezeten raken door allerlei verschillende geesten dat zich uit in o.a. extreme woedeaanvallen en alcohol misbruik. Hoewel Pedersen zijn benadering in dit werk ergens in diens kern strikt seculier is, levert het wel weer nieuwe stof tot nadenken.

    Een aan te raden boekbespreking: http://aotcpress.com/articles/ontologically-challenged/

    Pagina's: 1 [2]