Na enig leeswerk (ik heb nog niet alles gelezen) lijkt het er op dat Shaw een zeer taalkundige aanpak bezigt, zowel in de meeste van zijn bronnen als in zijn analyses en ook in zijn benadering van Wodan als 'poëziegodheid'. Ik mis tot nog toe enige analyse aangaande de seiðr en berserker kanten van de Odin-Wodan-culti. Shaw vergelijkt Odin-Wodan (en Donar-Thor) met Romeinse varianten en noemt in die context ook Mercurius en Mars maar hij benoemt wel alleen het contact van de Germaanse wereld met de Romeinen in het westen, het contact tussen de Zweden en Constantinopel en verdere zaken rond de Zwarte Zee lijken niet echt aanwezig in het beeld dat hij schetst.