Het is inderdaad zo dat ik het voor het eerst tegen ben gekomen in een serie 'heidense handboekjes' die geschreven zijn door Deanna Conway, die zit wel een beetje in hetzelfde 'hoekje' waar ik mensen als Stephen E. Flowers en Freya Aswynn ook onder schaar. Ik moet wel zeggen dat ik het verband niet zo zie tussen het uit Amerika komen van die lieden en het verwerken van lunaire invloeden in de kalender.
Op zich is het vanuit historisch, met name Keltisch(!), perspectief best aardig om een lunisolaire kalender na te streven. Het is echter wel zo dat enig, niet al te intensief, speurwerk ons al leert dat maan- en zonnecycli niet resoneren wat betekent dat de vier feestdagen in kwestie een beetje door een periode van een maand rond de gebruikelijke data heen zouden zwerven terwijl de 'grote vier' wel min of meer vast staan, alhoewel de Gregoriaanse Computus de datum van het Christelijke Paasfeest ook aan de maan koppelt.
Een pure maankalender kan op deze geografische breedte eigenlijk totaal niet in Frage zijn doordat het verschil tussen dag- en nachtlengte door het jaar heen teveel verschilt (denk ook aan de problemen die Moslims hier ondervinden bij een Ramadan in de zomer, laat staan binnen de poolcirkel).