Ok, daar komt ie. Misschien is dit meer iets voor de website in plaats van het afgesloten forum, maar...
Jan de Vries publiceerde zijn Edda vertaling in 1938 in twee delen, Heldenliederen en Godenliederen. Deze boekjes werden in hetzelfde jaar twee keer herdrukt en in 1944 nog twee keer.
Vervolgens kwam Ankh Hermes met een
herziene herdruk, herzien door De Vries' dochter Aleid Boon-de Vries en professor J.A. Huisman. Deze uitgave is verschillende keren herdrukt (1978, 1980, 1988, 1994, 1999 en daarna misschien nog wel een paar keer).
Tot slot kwam er recentelijk opnieuw een herziene herdruk uit via Ankh Hermes (2012), ik denk alleen door Huisman. Deze keer werd er een politiek correctie versie van gemaakt waarin heidendom waar mogelijk is vervangen door niet- of voor-christelijk, "wijf" is vervangen door "vrouw", "sibbe" door "familie" en zo nog wat grappen. Dit wordt het "opfrissen" van de tekst genoemd.
De Vries heeft zich nooit gewaagd aan de proza of Snorra Edda.
In 1994 presenteerde Marcel Otten zijn eigen vertaling van de (Poëzie) Edda. Helaas met een zachte kaft, maar het is een mooie uitgave die eerste druk. "De liederen uit de
Codex Regius en verwante manuscripten". Waar De Vries 'onvertaalbare' en 'overbodige' stukken heeft weggelaten, heeft Otten ook teksten meevertaald uit de Codex Regius waar niet het over eens is dat ze tot de Edda behoren. Hoe dan ook, de vertaling van Otten is heel anders dan die van De Vries. De Vries probeert het stafrijm in takt te houden, Otten totaal niet. Otten vertaald bijna alle namen waar De Vries ze netjes laat staan. Voor allebei de aanpakken is iets te zeggen.
Otten werd vrij snel herdrukt met een erg lelijke voorkant:
Tot slot presenteerde Otten in 2011 zijn vertaling van de "Snorri Sturluson Edda" (de proza Edda) in een prachtige hardcover versie. Vanzelfsprekend is de vertaling op de Otten manier.