Leuke animatie, met een heldere uitleg.
Hetgeen jij bedoelt is, denk ik, dat mythen voortkomen uit de combinatie van geschiedenis, kennis en spirituele traditie van een groep mensen (volksstam of iets dergelijks); het lijkt erop dat als de afstammelingen van die groep (en zelfs anderen) de mythen in een later stadium gecultiveerd gaan aanhangen en vieren, we dan van een religie spreken.
Het lijkt er sterk op (op basis van het bestuderen van de nodige mythen) dat de oervorm van de spiritualiteit betrekkelijk basic moet zijn geweest, afgaande op de rol van primordiale godheden in mythen. De primordialen stellen allerlei basisconcepten voor waar de wetenschap zich tot op de dag van vandaag nog het hoofd over breekt: tijd, ruimte, materie, leven (en dood), orde (versus chaoticiteit) en moraliteit.
Omdat ook de wetenschap geen pasklare antwoorden heeft op de existentie en perceptie van de genoemde concepten zullen die in zekere zin tot een soort universele abstracte godheden verworden op het moment dat deze het domein van de persoonlijke spiritualiteit raken. Ikzelf ken al een vrij aardige groep mensen die uit eigen beweging op persoonlijk vlak in feite een soort reconstructivistische versie van Perzisch Zurvanisme aan zijn gaan hangen waarin tijd als een soort algemene neutrale godheid wordt gezien (behoorlijk universeel in ieder geval). Op basis van de nodige wetenschappelijke publicaties heb ik een dergelijk idee over het universum ontwikkeld, zo nodig gekoppeld aan een hele trits oergoden die in feite precies hetzelfde voorstellen (ook behoorlijk universeel); dat laatste is ook de reden achter het feit dat ik wel belang hecht aan mythologie, omdat de rol die de abstracte concepten (casu quo godheden) vroeger speelden daarin uit de doeken wordt gedaan en bewaard wordt.
Het lijkt er sterk op dat iedereen afzonderlijk een bijdrage levert aan de totstandkoming van een nieuw soort 'heidendom', dat zowel op basis van wetenschap als op basis van mythen tot stand aan het komen is.