foto: buddah viking vondst

[Valora]

Dit beeldje is gedateerd uit de 6e eeuw en is gevonden in een vikinggraf in Helgö, in de provincie van Stockholm. Er is daar ook een Katholieke staf gevonden uit Ierland (zo'n gekrulde zoals de goede Sint heeft), ook uit de 6e eeuw en een christelijk reliek uit Egypte. Allemaal te bezichtigen in mijn favoriete museum in stockholm 

[Metalen Mark ov Holland]

Het lijkt me waarschijnlijk dat dit beeldje in Zweden terecht gekomen is door contact van het Oost-Romeinse rijk, welke zich bediende van Zweedse huurlingen (de zgn. Varangiërs), met het Sassanidische rijk. Binnen de grenzen van het Sassanidische rijk bestonden meerdere religieuze stromingen, waaronder ook het boeddhisme. Als ik me niet vergis dan zijn die Boeddhabeelden in de Bamiyam-vallei in Afganistan, welke in 2001 deels verwoest zijn door de Taliban, ook uit de Sassanidische periode; ergo: de invloedssfeer van het boeddhisme was in de zesde eeuw in westelijke richting uitgebreid, meer dan nu het geval is.   

[Roy]

Die stonden destijds ook in de Vikingen tentoonstellingen in Assen.

[Gudrun Thuner]

Ruilmateriaal? Handel van vroeger? In ieder geval erg interessant.

[Roy]

Handel inderdaad. Dat wil overigens niet zeggen dat de Vikingen in 'Boeddha-land' zijn geweest. De zijderoute was waarschijnlijk ook niet één lange weg. Sommige handelaren reisden van A naar B. andere van B naar C en B bracht dingen mee uit C die A weer van B kocht.

Hoe dan ook, Oosterse beeldjes bij de Vikingen inderdaad.

[Metalen Mark ov Holland]

Handel inderdaad. Dat wil overigens niet zeggen dat de Vikingen in 'Boeddha-land' zijn geweest. De zijderoute was waarschijnlijk ook niet één lange weg. Sommige handelaren reisden van A naar B. andere van B naar C en B bracht dingen mee uit C die A weer van B kocht.

Hoe dan ook, Oosterse beeldjes bij de Vikingen inderdaad.

De grenzen van het Perzische rijk onder de Sassaniden lagen tijdens de hoogtijdagen daarvan tot in Europa (in ieder geval de Kaukasus en volgens sommigen zelfs tot in Dacië). Binnen het Perzische rijk was boeddhisme één van de voorkomende religies; zo extreem ver hoefde een beeldje dus niet te reizen, nochtans niet noodzakelijkerwijs. Dergelijke contacten zijn niet zo vreemd als ze misschien lijken, denk aan de het rijk der Seleuciden of in de verdere oudheid transcontinentaal contact met het koninkrijk Colchis (de legende over Iason en het schip Argo handelt daarover).

De zijderoute is volgens de diverse bronnen inderdaad een soort verzamelnaam van allerlei kleinere deelroutes, zo wordt in ieder geval een zuidelijke en een noordelijke variant onderscheiden die elk op zich weer opgedeeld lijken te zijn geweest in verschillende lokale stukken die langs verschillende steden voerden.   
Het lijkt met name zaak te zijn geweest om niet over de Kazachse steppen in het noorden te hoeven reizen.