Jullie mening over 'grimoires'.

[Metalen Mark ov Holland]

Gedurende de afgelopen weken ben ik op het internet op zoek gegaan naar allerlei 'occulte' boeken met betrekking tot magie en dergelijke zaken. Een aantal van de bedoelde boeken zouden moeten vallen onder de noemer grimoire, een toverboek van het 'ouderwetsche' soort.
Een greep uit de verzameling aangetroffen lectuur:

• "Viridarium Umbris" uit 2005, door Daniël Schulke;
• "The Dragon Book of Essex" uit 2014, door Andrew D. Chumbley;
• "The Red King" uit 2011, door Mark Alan Smith;
• enzovoorts, enzovoorts.

Ikzelf bekijk deze dingen meer uit curiositeit en niet uit daadwerkelijke serieuze interesse, vooral omdat ik vind dat de zaken die omschreven worden in de bovenstaande boeken in mijn ogen een enorm 'Madam Mikmak'-gehalte hebben. Voorts vind ik sommige Faustiaans-satanistisch lijkende ideeën soms niet echt gezond overkomen alhoewel ik mij bepaalde grondbeginselen soms wel kan voorstellen, christendom is per slot van rekening ook niet alles.
 
Bij de meeste van de boeken heb ik het idee dat ze met een aantal uiteenlopende redenen geschreven zijn door de heren 'magiërs': allerlei persoonlijke frustraties op een ritualistisch prozaïsche/poëtische manier van zich af schrijven, geld verdienen met serieus overkomende flauwekul, daadwerkelijke spirituele overtuigingen richting het zogenoemde left hand path, het creëren van een kunstig uitziend boekwerk en natuurlijk het voor de gek houden van goedgelovigen; een combinatie van motieven is natuurlijk ook mogelijk! Ik vond het verder opvallend dat het overgrote deel van de daadwerkelijk als grimoire bedoelde boeken die ik tegengekomen ben uitgegeven zijn in de afgelopen 15 jaar, meestal in een beperkte oplage, terwijl de manier waarop de inhoud gepresenteerd wordt suggereert dat deze zo'n beetje uit de middeleeuwen stamt. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het leeuwendeel van de verscheidene stukken informatie in feite berust op Crowleyaanse 'thelema', alhoewel ik ook wat negentiende-eeuwse Zweedse esoterici voorbij heb zien komen, enfin: bij lange na niet pre-modern ('modern' is hier grofweg rekenende vanaf de Verlichting en de Franse Revolutie).

Ik ben mij bewust van het feit dat er nogal verschillend gedacht wordt over dit soort boeken, met name door beïnvloeding uit de Wicca-hoek. Ikzelf heb wel een notie van een soort magie maar die verschilt toch wel een heel stuk van de inhoud van de genoemde boeken. Ter vergelijking: bij mij zit één en ander meer richting (hogere) wiskunde, het vergaren van kennis an sich, mythologie, filosofie, een soort spirituele 'parapsychoanalyse' en meer van dergelijke zaken.

Hoe kijken jullie aan tegen dit soort uitingen?

[Roy]

Leuk om te lezen en te kijken waar de verbanden zitten met andere/oudere vormen van magie. Heb je het "Galdrabok" al gevonden? Dat is een grimoire op Scandinavische leest.

[Valora]

Spiritualiteit en magie moet je in eerste instantie ervaren en niet uit een of ander boekje lezen. Het kan natuurlijk zijn dat die boeken voor anderen mensen werken en dat is prima,  maar niks voor mij. Te new age.

[Metalen Mark ov Holland]

Leuk om te lezen en te kijken waar de verbanden zitten met andere/oudere vormen van magie. Heb je het "Galdrabok" al gevonden? Dat is een grimoire op Scandinavische leest.

In het geval van het Galdrabók kan mij het leggen van die verbanden wel indenken, dat is in ieder geval al een aantal eeuwen oud. Ik ken het trouwens niet echt goed. Ik heb wel eens iets van die Stephen Flowers gelezen over het Galdrabók maar dat is alweer een behoorlijke tijd geleden, bovendien is mijn IJslands/Oudnoors niet zo best dus het origineel leest niet echt lekker weg (op zijn zachtst gezegd). Er staat me iets bij over een verzameling bindrunes/glyfen, onder andere de ægishjálmur, die invloed zouden moet hebben op praktijksituaties. Maar goed, wellicht dat ik het in dit kader (weer) eens zal bekijken.

In het geval van de schrijvers uit de topicopening denk ik dat ook de fantasie van de schrijvers van behoorlijke invloed is op het geschrevene; niet dat dit afbreuk hoeft te doen aan een eventueel magisch gehalte van de tekst maar 'magie' in de zin van directe beïnvloeding lijkt wel minder van toepassing.

Spiritualiteit en magie moet je in eerste instantie ervaren en niet uit een of ander boekje lezen. Het kan natuurlijk zijn dat die boeken voor anderen mensen werken en dat is prima,  maar niks voor mij. Te new age.

Hier ben ik het wel mee eens, een directe ervaring maakt natuurlijk veel meer indruk dan schrijfsels van anderen alhoewel ik het ook wel met Roy eens ben over het kennis nemen ter vergelijking: in het boek dat ik aantrof, getiteld 'Panparadox' (een soort semi-grimoire uit 2009), wordt een leuk stukje comparatieve mythologie bedreven tussen allerlei godheden met een soort 'chtonische' reputatie  (Pan, Loki, Lucifer, Faunus, enzovoorts).