Loki

[Raukar]

Ik weet echt niet wat je bedoeld hoor hobbes, ik zie niet in hoe hoe je het ene met het andere verbindt? Maar als ik je daarmee gekwetst heb, mijn excuses daarvoor.

Dit is gewoon wat ik doe met deze soort van mensen, wat een ander doet of laat gaat mij helemaal niet aan. Ik wou hier gewoon een ander licht werpen op Loki. Ik zeg ook niet dat we deze mensen niet nodig hebben in de samenleving, maar persoonlijk heb ik er weinig boodschap aan. En als die mensen mij ondanks alles toch opzoeken, weten ze heel vlug dat ze bij mij aan het verkeerde adres zijn, wat meestal tot gevolg heeft dat er een voorzichtige vriendschap ontstaat. Ik zie nu eenmaal de mens achter het masker van ironie, en dat wordt door hen meestal geapprecieerd.

[Hobbes]

Ik ben een Lokinist en kan me niet vinden in de persoonsbeschrijving die je opwerpt en ik quoteer " omdat ze er altijd op uit zijn andere mensen voor schut te zetten of schade aan te richten" 

Als Lokinist kan ik je vertellen dat dit niet het geval is, nooit het geval is geweest en nooit zo zal zijn. Hoezo je weet niet wat ik bedoel...ben je vergeetachtig in wat je typt?

[Zonnewolf]

Ik ben een Lokinist en kan me niet vinden in de persoonsbeschrijving die je opwerpt en ik quoteer " omdat ze er altijd op uit zijn andere mensen voor schut te zetten of schade aan te richten" 

Als Lokinist kan ik je vertellen dat dit niet het geval is, nooit het geval is geweest en nooit zo zal zijn. Hoezo je weet niet wat ik bedoel...ben je vergeetachtig in wat je typt?

Hobbes, met alle respect, misschien helpt het om iets te vertellen over Loki vanuit je eigen ervaringen. Dat kan een enorme opheldering zijn voor diegenen voor wie de Goden niet reëel zijn. Je zult je vast nog wel herinneren dat zich jaren geleden een soortgelijke situatie voordeed op het NH forum.  Toentertijd raakten diegenen die de Goden niet enkel als reëel ervaren, maar zelfs als de grond van al het zijnde, in discussie met diegenen voor wie die de Goden louter concepten of ideeën zijn. Net zoals jij broed ik tevens al een tijd op wat jij zo mooi verwoordde als het 'placebo effect' van Loki. Ik zal binnenkort deze problematiek hier verder gaan uitdiepen. Voor nu laat ik het even bij het volgende.

Vanuit datgene wat Raukar stelde kan niet worden geconcludeerd in hoeverre hij de Goden als reëel ervaart. Wat men echter wel kan vaststellen is een zowat letterlijke lezing en een ietwat te eenvoudige interpretatie van de mythen en een psychologische toepassing daarvan. Er zijn echter verschillende, niet aan elkaar gelijke wijzen waarop men de mythen kan lezen. Een fragment uit Sallustius' 'On the Gods and the cosmos':

Concerning myths; that they are divine, and why.

We may well inquire, then, why the ancients forsook these doctrines and made use of myths. There is this first benefit from myths, that we have to search and do not have our minds idle.

That the myths are divine can be seen from those who have used them. Myths have been used by inspired poets, by the best of philosophers, by those who established the mysteries, and by the Gods themselves in oracles. But why the myths are divine it is the duty of philosophy to inquire. Since all existing things rejoice in that which is like them and reject that which is unlike, the stories about the Gods ought to be like the Gods, so that they may both be worthy of the divine essence and make the Gods well disposed to those who speak of them: which could only be done by means of myths.

Now the myths represent the Gods themselves and the goodness of the Gods - subject always to the distinction of the speakable and the unspeakable, the revealed and the unrevealed, that which is clear and that which is hidden: since, just as the Gods have made the goods of sense common to all, but those of intellect only to the wise, so the myths state the existence of Gods to all, but who and what they are only to those who can understand.

They also represent the activities of the Gods. For one may call the world a myth, in which bodies and things are visible, but souls and minds hidden. Besides, to wish to teach the whole truth about the Gods to all produces contempt in the foolish, because they cannot understand, and lack of zeal in the good, whereas to conceal the truth by myths prevents the contempt of the foolish, and compels the good to practice philosophy.

But why have they put in the myths stories of adultery, robbery, father-binding, and all the other absurdity? Is not that perhaps a thing worthy of admiration, done so that by means of the visible absurdity the soul may immediately feel that the words are veils and believe the truth to be a mystery?

[Raukar]

Hobbes, het is toch niet omdat ik Loki hier verbindt aan bepaalde persoonlijke uitingen, dat ik zeg dat iedereen dat zo moet zien? Als jij vindt dat Lokinisme iets anders is, dan volg ik jou daar volledig in. Ik heb enkel vanuit mijn ervaring gesproken, ik wil hier helemaal geen dogma stellen over hoe het een en ander begrepen moet worden. Ieder denkt voor mij wat hij wil, en aangezien je jezelf Lokinist noemt, zul je er wel een pak meer over weten dan ik, dus kan het best zijn dat ik jou visie overneem als ik er meer over te weten kom.

Voor mij hoeven de plooien niet glad gestreken te zijn, maar ik hoop dat we elkaar wel begrijpen.

Of dat de goden bestaan of concepten zijn laat ik inderdaad in het midden, ik geloof niet, dus het bestaan van de goden acht ik mogelijk, maar ik acht het evengoed mogelijk dat er niets spiritueel bestaat. Daarom maak ik mijn eigen denken op, zodat ik een houvast heb en richting kan geven aan mijn leven.

Het is ook niet omdat ik een gelijkenis zie tussen Loki en persoonlijkheden, dat ik in dit verband de goden zie. Ik maakte hier een vergelijking: het is niet omdat ik peren met mijn auto vergelijk op basis van hun kleur, dat ik zeg dat peren met auto's in verband staan.

Misschien moet ik volgende keer duidelijker zijn, maar het is voor mij moeilijk om via louter tekst de precieze context van de dingen te communiceren.

Bij deze.

[Hobbes]

Hobbes, het is toch niet omdat ik Loki hier verbindt aan bepaalde persoonlijke uitingen, dat ik zeg dat iedereen dat zo moet zien?

Je geeft aan iedereen uit te sluiten die niet aan jouw wereld beeld voldoet en dat, dat is erg gevaarlijk

Als jij vindt dat Lokinisme iets anders is, dan volg ik jou daar volledig in. Ik heb enkel vanuit mijn ervaring gesproken, ik wil hier helemaal geen dogma stellen over hoe het een en ander begrepen moet worden. Ieder denkt voor mij wat hij wil, en aangezien je jezelf Lokinist noemt, zul je er wel een pak meer over weten dan ik, dus kan het best zijn dat ik jou visie overneem als ik er meer over te weten kom.
Voor mij hoeven de plooien niet glad gestreken te zijn, maar ik hoop dat we elkaar wel begrijpen.

Chaos, waarvan Loki een van de vele gezichten van is, is van groot belang in deze wereld. Zonder chaos is orde net zo'n leeg begrip als duisternis is zonder de tegenhanger van licht.

Misschien moet ik volgende keer duidelijker zijn, maar het is voor mij moeilijk om via louter tekst de precieze context van de dingen te communiceren.
Bij deze.

Het lukt je bij deze wel; waarom niet eerder dan?

Hobbes, met alle respect, misschien helpt het om iets te vertellen over Loki vanuit je eigen ervaringen. Dat kan een enorme opheldering zijn voor diegenen voor wie de Goden niet reëel zijn. Je zult je vast nog wel herinneren dat zich jaren geleden een soortgelijke situatie voordeed op het NH forum.  Toentertijd raakten diegenen die de Goden niet enkel als reëel ervaren, maar zelfs als de grond van al het zijnde, in discussie met diegenen voor wie die de Goden louter concepten of ideeën zijn. Net zoals jij broed ik tevens al een tijd op wat jij zo mooi verwoordde als het 'placebo effect' van Loki. Ik zal binnenkort deze problematiek hier verder gaan uitdiepen. Voor nu laat ik het even bij het volgende.

Of je goden nu ziet als Avatar en of archetype van een bepaalde wet in de cosmos/natuur of als daadwerkelijke Godheid. Het is zeer zeker van belang deze in beide gevallen serieus te nemen. Hoewel een groot placebo effect kan worden gehangen aan Loki neemt nog niet weg dat de uitwerking hetzelfde is en daardoor niet bij voorbaat moet uitsluiten.

Ik heb bv niks met homeopathie, maar als ik daar een van mijn cliënten  succesvol mee kan helpen naar een verbetering in zijn welzijn ook al weet ik dat dit doormiddel van een truc is tot stand is gebracht, zal ik dat zeker niet laten. Dat is een aardig lokinistisch trucje waar de sjamanen van de oude wereld ook gebruik van maakte. In dat opzicht zit er geen verschil tussen een sjamaan en een Lokinist. Het enige en grootste verschil is dat de laatste niet bang is om correct te blijven om succes te boeken....op alle vlakken

Vanuit datgene wat Raukar stelde kan niet worden geconcludeerd in hoeverre hij de Goden als reëel ervaart. Wat men echter wel kan vaststellen is een zowat letterlijke lezing en een ietwat te eenvoudige interpretatie van de mythen en een psychologische toepassing daarvan. Er zijn echter verschillende, niet aan elkaar gelijke wijzen waarop men de mythen kan lezen. Een fragment uit Sallustius' 'On the Gods and the cosmos':

[Zonnewolf]

Of je goden nu ziet als Avatar en of archetype van een bepaalde wet in de cosmos/natuur of als daadwerkelijke Godheid. Het is zeer zeker van belang deze in beide gevallen serieus te nemen. Hoewel een groot placebo effect kan worden gehangen aan Loki neemt nog niet weg dat de uitwerking hetzelfde is en daardoor niet bij voorbaat moet uitsluiten.

Je verlangd teveel van diegenen die de Goden uitsluitend op een discursieve wijze benaderen. Een dergelijke wijze van perceptie betrekt zich namelijk op een Dasein dat zich begrensd tot de mens diens stoffelijk, werelds bestaan en dat zich onverschillig tot de Goden verhoudt. Hoe ken men dan de Goden serieus nemen? Volgens de Neoplatoonse mystici behoort deze modus van bestaan, waarbij de mens zich verliest in een gefragmenteerde wereld bestaande uit louter voor het subject waar te nemen objecten, tot het domein van de Titanen of Reuzen. Vanuit deze invalshoek gezien is het niet zozeer de Lokinist (als iemand die naar een existentiële participatie streeft met en in deze kosmische God) die zich op een verkeerd pad bevindt, maar diegenen die zich identificeren met diens psychisch-fysieke ego. Dit is pas een echte plotwending

[Hobbes]

Ik verlang alleen dat mensen geen absolute statements maakt zoals "ik blief geen Loketisten....omdat ze er altijd op uit zijn andere mensen voor schut te zetten"

Jij gaat zo diep op een stuk tekst in dat je pixels ziet in plaats van woorden

[Zonnewolf]

Jij gaat zo diep op een stuk tekst in dat je pixels ziet in plaats van woorden

Exact. Dat heet begrijpen of op zijn minst een poging tot. Begrijp jij mij?

[Raukar]

Goed...en wat met humor en de Goden? Is humor iets voor Loki, of iets voor een andere god? Of is humor nergens aanwezig in de overleveringen?

[Hobbes]

Jij gaat zo diep op een stuk tekst in dat je pixels ziet in plaats van woorden

Exact. Dat heet begrijpen of op zijn minst een poging tot. Begrijp jij mij?

Ik snap er geen spaander van.

[Zonnewolf]

Jij gaat zo diep op een stuk tekst in dat je pixels ziet in plaats van woorden

Exact. Dat heet begrijpen of op zijn minst een poging tot. Begrijp jij mij?

Ik snap er geen spaander van.

Probeer het eens bij de pixels. 

[Kezlar]

Goed...en wat met humor en de Goden? Is humor iets voor Loki, of iets voor een andere god? Of is humor nergens aanwezig in de overleveringen?

Lees je eens in over Wodan als de Veerman, v.s. Donar. Erg humorvol.




(Overige) heren; hou het netjes, anders grijpen de mods in.

[Zonnewolf]

(Overige) heren; hou het netjes, anders grijpen de mods in.

Ach Kezlar  altijd blijven lachen toch?

Goed...en wat met humor en de Goden? Is humor iets voor Loki, of iets voor een andere god? Of is humor nergens aanwezig in de overleveringen?

Genoeg humor in de mythen. Wie zoekt vindt het in al haar facetten. Mythen gaan over de eindeloze verhouding tussen het Zijn en niet-Zijn. Zo ook de daarin te vinden humor. Denk eens aan een overmoedig gegier van een Icarus dat omslaat in een nerveus gelach in aangezicht tot Goddelijk onbekende hoogten en diepten. Of aan de ironie van het leven. Niet te vergeten de grap van moderne kunst als een Dionysisch vormenspel dat niet ver verwijderd is van een glimlach van verbazing als men in hetzelfde spel Apollo aanschouwt. Ik begrijp er ook niks van. Maar lachen is het wel.

[Dradenvrouw]

Wat mij telkenmale in soortgelijke gesprekken over Loki verbaasd is dat zelden of nooit de duistere kanten van andere goden ter sprake komen. Lees de de verhalen over het hoeren en snoeren, liegen en bedriegen van het hele spul en ik snap het gemuts over Loki niet meer. Lang gelden had ik ook moeite met het heerschap. Toen deelde Wodan mij doodleuk mee dat ik Loki moest vertrouwen. Slik... sputter... ja maar.

Loki heeft later uitleg gegeven, gezegd dat ik meer op hem lijk dan ik zelf door heb. Onszelf en anderen een spiegel voorhouden, verandering, eerlijkheid.... lessen van Loki, de heer van de helende humor.

[Metalen Mark ov Holland]

Wat mij telkenmale in soortgelijke gesprekken over Loki verbaasd is dat zelden of nooit de duistere kanten van andere goden ter sprake komen. Lees de de verhalen over het hoeren en snoeren, liegen en bedriegen van het hele spul en ik snap het gemuts over Loki niet meer. Lang gelden had ik ook moeite met het heerschap. Toen deelde Wodan mij doodleuk mee dat ik Loki moest vertrouwen. Slik... sputter... ja maar.

Loki heeft later uitleg gegeven, gezegd dat ik meer op hem lijk dan ik zelf door heb. Onszelf en anderen een spiegel voorhouden, verandering, eerlijkheid.... lessen van Loki, de heer van de helende humor.

Iedere keer als ik dat probeer onder de aandacht te brengen (ook op het oude NH.nl) wordt op de één of andere manier de aandacht door bepaalde elementen steeds weer naar Loki verlegd, op die manier komen we er natuurlijk nooit uit.