Hij is een wagenmenner en een adviseur voor Arjuna (in het Bhagavad Gita vooral), maar voor Arjuna alleen. Zijn ingreep in het conflict zelf bestaat uit weinig meer dan mensen opjutten, ze te verleiden tot vals spel of door middel van leugens en bedrog het moraal te verzwakken. Verschillende keren pusht Krishna om de Pandava broers hun code of war te breken (een ongewapend iemand neerslaan, in een duel geen pauze verlenen, in een duel onder de gordel slaan, etc.). Krishna handelt zelf nooit in het conflict, en binnen de karmische wereld is die handeling juist belangrijk. Hij stelt mensen hooguit de keuze, en jut ze op. Het is de persoon zelf die vervolgens de goede of verkeerde karmische keuze maakt en dus goed of slecht handelt.
De enige keer dat ik me kan herinneren dat Krishna daadwerkelijk ingrijpt (hij daadwerkelijk handelt) is als hij de eer van Draupadi beschermt door haar jurk van oneindig stof te maken, waardoor de Kaurava's haar nooit naakt krijgen (de enige misstap in het Mahabharata van de Kaurava clan).
Opvallend in het conflict is wel dat de 'bad guys', de Kaurava's, uiteindelijk zich altijd gehouden hebben aan hun dharma. Zij zullen uiteindelijk ook de hemel bereiken omdat zij zich altijd juist hebben gedragen, ondanks dat zij en hun kinderen stonden voor het verval van de dharma. De Pandava's, de 'good guys', hebben iedere keer zich laten verleiden tot de verkeerde keuze, waardoor zij voor altijd gedoemd zijn.
Krishna is een strateeg in de zin dat hij een plan wil volbrengen, maar niet aan een van de zijdes. Hij stelt zich neutraal op, maar zijn woorden jutten beide clans op om de strijd aan te gaan. Hierin handelt Krishna zelf niet. Hij voert niemand aan. Hij kiest zelfs de rol van wagenmenner omdat hij dan niet betrokken raakt in het gevecht (geen wapens en in de strijdcode dus geen doelwit).
Hij heeft een hogere agenda met dit conflict, en offert zichzelf er ook voor op. Hij wordt vervloekt voor de slachting die zijn gekonkel aangericht heeft, en al zijn zonen en familie zal uiteindelijk hetzelfde overkomen. Krishna zelf wordt uiteindelijk dodelijk verwond door een boogschutter die de slapende Krishna aanziet voor een hert. Krishna's dood duwt de wereld in het Kali Yuga; de donkere tijd, waarin de mensheid ver verwijderd is van de dharma en de goden.
Overigens, het hele conflict uit het Mahabharata komt voort uit Krishna die de Pandava's opjut de troon te claimen, ondanks dat ze hier geen toespraak op hebben en ondanks dat ze een dobbelspel om de troon verloren hebben.
Zia Seidhkona heeft gelijk op Krishna's cult buiten het Mahabharata. Hij is een kwajongen, een dief, en later als jonge man onverzadigbaar met een schare jonge herderinnen die zich aan zijn voeten werpen. Allen neemt hij, maar hij huwt geen van hen. Tot vandaag is de 'verliefdheid' van jonge meisjes op de blauwe Avatar een groot onderdeel van de cult.
Ik zou de vergelijking met Odin en Krishna zelf niet zo snel trekken. Wat betreft het leger vervullen ze een andere rol. Ik lees eerder een Loki in Krishna's rol in het Mahabharata. Helemaal als je de dood van Baldr leest als het behoud van het goede, zodat het niet verloren kan gaan tijdens Ragnarok.
